00:00:00

Met muziek het jaar uit. In het kleine kerkje van Dunker, nabij Malmköping, is het gezellig druk wanneer Dunkers kör de laatste muzikale uitvoering van het jaar ten gehore brengt. Händel, Nyberg, Adams: ze komen allemaal voorbij met bekende en onbekende liederen. Ingrid staat op de voorste rij en zingt mee met de alten, alhoewel ze soms ook bij de sopranen wordt ingedeeld, al naar gelang de behoefte.
Het is ongelooflijk hoe dit kleine koor uit een nòg kleinere gemeenschap zulke kwaliteiten heeft. Geloof me als ik zeg dat je snel in vervoering raakt. Na afloop worden de zangers en zangeressen uitvoerig bedankt voor hun passie en inzet in het afgelopen jaar. Een klaterend applaus valt hen ten deel, niet in het minst voor dirigent Ingrid Falck.
Daarna rijden we terug naar huis. Opnieuw smikkelen we van een smakelijke dis met onder andere elandenvlees (bedankt Sven en Ria), eigengemaakt ijs-met-gemalen-stukjes-pepparkakor en een glas gezonde rode wijn. Samen tellen we af naar 00:00:00…!

Feestelijkheden

Proficiat! Geweldig! Super! Ja ja, Ingrid heeft een baan!!!!!
Per 2 januari begint zij als persoonlijk assistent in de plaats Strängnäs. Een persoonlijk assistent is een verzorger/verpleger van iemand met een lichamelijke of geestelijke handicap. In dit geval betreft het een rolstoelgebonden mevrouw met een uitermate zware vorm van polio. Ingrid is onder andere verantwoordelijk voor dagelijkse zaken zoals lichamelijke verzorging, huishoudelijk werk en het bereiden van maaltijden, medische zorg en dergelijke (onder andere de controle van een beademingsmachine, ook wel respirator genoemd). Het werk doet zij niet alleen want er is een compleet team van medewerkers dat de mevrouw terzijde staat. Een leuke bijkomstigheid is dat je als persoonlijk assistent ook meegaat bij bezoekjes aan het theater of bioscoop, naar vrienden, bij het winkelen enzovoort. Niet alleen verzorging dus, maar ook vriendschap. Hulde!

Onze eerste Kerst hier op Eriksberg was errug gezellig. Zeker ook met onze logé Anne die een paar nachtjes bij ons heeft doorgebracht en zowaar voor jultomte speelde. Lekker eten, goed glas wijn, wandelen in de omgeving, smeuïge Kerstcake, moeder Jansens voortreffelijke whiskeysaus. Wat kan een mens zich nog meer wensen?

Nog heel eventjes en dan is 2006 passé. Het jaar waarin wij definitief naar Zweden vertrokken om hier een nieuwe toekomst te starten. Een nieuw huis, een nieuwe baan, nieuwe auto, nieuwe omgeving doch vooral: een land met veel natuur, rust en ruimte. Zònder poespas, zònder files, zònder stress, zònder dure euro's...
Alle begin is moeilijk, dat wisten we al ruim vantevoren, en dat hebben we dus ook mogen meemaken. Doch een levenservaring die we iedereen kunnen aanraden. Absoluut!
We wensen je een heel fijn en feestelijk uiteinde en een prachtig, bijzonder en bovenal gezond 2007. Gott Nytt År !

Hier is een link naar de webcam in Eskilstuna, zodat je live het lokale nieuwjaarsfeest kunt meevolgen.

Julhälsningar

Hej!

Vi önskar er en härlig Jul och ett Gott Nyttår! Ofwel: We wensen jullie een heerlijke Kerst en een heel goed Nieuwjaar.

Julhälsningar (kerstgroeten) van Cas och Ingrid.

Kerstuitvoering

Voor wie wil komen luisteren: op maandag 25 december, eerste Kerstdag, zal Dunkers kör (het koor waar Ingrid aan meedoet) de kerstmis opluisteren in Dunkers kyrka. Van harte welkom!
Routebeschrijving: rijd naar Malmköping, neem vervolgens weg 55 naar Strängnäs. Na ongeveer 10 kilometer rechts afslaan bij het bord Dunkers k:a. Verder de borden blijven volgen, je komt vanzelf bij de kerk. Parkeerplaats is aanwezig.
Alsof een Kerstengeltje in je oor p....! Wèl vroeg uit de veren aub want de mis begint om 700u in de ochtend!

Buitenleven en muziek

Onze ’dochters’ vinden het welletjes: ”Cas en Ingrid, opstaan! Het is mooi weer, we willen naar buiten!”. Met enige tegenzin verlaten we onze bedjes maar eigenlijk hebben Àhkkà en Matsi gelijk. Het heeft vannacht stevig gevroren en buiten is alles, inclusief ons huis, bedekt met een prachtige laag rijp.
Na een goed zondags ontbijt voelen we ons weer helemaal mens. Werkkleding aan, warme jas eroverheen, muts en handschoenen tegen de kou en dan naar buiten. Heerlijk!
Cas begint met een Kerststuk voor de deur en Ingrid maakt haar vogelhuisje af. De hele dag verblijven we in de gezonde en frisse vrieslucht.
’s Avond maakt Ingrid voor het eerst haar opwachting in een optreden met het koor van Dunker. Het overtreft Cas’s stoutste verwachtingen. Er wordt meerstemmig gezonden. Dit is waarlijk fantastisch! De koude rillingen lopen over je de rug.

Wein, Weib und Gesang

Tussen de post zit een A4-tje met het Kerstprogramma voor de komende weken. Onderaan het blaadje lezen we dat het lokale koor op zoek is naar nieuwe leden. Ingrid hoeft zich nauwelijks te bedenken en belt nog de volgende dag. Nog diezelfde avond is ze ingelijfd bij Dunkers kören. Aanstaande zondag is haar eerste optreden!

Verrassing !

Heel stiekempjes boekten we een vliegreisje naar Holland, onze ouders mochten van niks weten, des te groter de verrassing! Slechts een enkele ingewijde was op de hoogte van onze snode plannen. Dus ehh, "mondje dicht, onze ouders weten van niets....!"
Het is maandag in de late namiddag als we arriveren op vliegveld Niederrhein, nèt achter Venlo. Met onze huurauto duiken we de avondspits in en verbazen ons over al die auto’s. Veel auto’s, heel veel auto’s, vaak met gestresste en soms agressieve bestuurders.
We zijn het helemaal ontwend en realiseren ons meteen waarom we zijn verhuisd naar Zweden.
We verblijven in een rustige jeugdherberg in Tongeren. Geen luxe maar wel betaalbaar, zo’n 35 euro per nacht voor ons beidjes inclusief ontbijt.

Dinsdag is dè grote verrassingsdag. Eerst is Heerlen aan de beurt. De aardschok is compleet als Ingrids vader de deur open doet. Pa en ma Hekelaar kunnen hun (natte…) ogen nauwelijks geloven, maar ’Daor zeen ze. Iech höb uuch zoe gemis!’ Later in de middag rijden we naar Borgharen. Ook daar grote blijdschap als de deur open gaat. Pa en ma Gielissen hadden de stille hoop dat we zouden komen met Kerst. Het werd iets eerder.
De rest van de week zijn we veel bij de oudertjes maar ook elders: dankjewel, ofwel, en STOR tack voor Ria, André, Lilianne, Jef, Eline, Kristel, Hans, Mieke, Michiel, John, Marie-Thérèse, Femke, Joeri, Ard en Solange.
Maandag 11 december vliegen we weer terug naar huis. Moe en voldaan. Maar ook blij weer terug te zijn in de natuur, de rust, de stilte. En terug bij onze babies Àhkkà en Matsi.

Julmarknad, een bezoek waard

Een artikeltje op een website lokt ons deze zondag naar Eskilstuna. Bij de oude en vooral gezellige smederijen in Rademachergatan wordt een Kerstmarkt gehouden. De ingang is gesierd met een fraai geschilderd bord met de tekst Julmarknad. En...., pa Pierre: geen entree, je kunt hier gratis(!) naar binnen.
Het is ongelooflijk leuk en gezellig. Eigenlijk ontbreekt alleen de sneeuw maar voor de rest is de hele markt zoals je je een Kerstmarkt voorstelt. Leuke kerstattributen en veel handwerk, onder andere textiel, hout, glas, smeedijzer, gebak, kerstdrankjes enzovoort, enzovoort. Geen kitsch dus maar gewoon origineel spul! Bovendien kun je overal goed bij, zonder verdrongen te worden door een mensenmassa. In één huisje is een voorstelling gemaakt van een Kerstdis zoals die 100 jaar geleden bij een arbeidersgezin op tafel stond. Een grappig meisje in oorspronkelijke kledij geeft met veel elan uitleg aan de bezoekers. Komt dat zien, komt dat zien!

Ernstig bericht

Plotseling sta je weer met beide benen op de grond. Afgelopen vrijdagavond vernemen we het trieste en nogal schokkende bericht dat Math Theunisz, de vader van onze schoonzus Monique, is overleden. Pas 57 jaar oud.
Wij wensen Monique, Marco, Joyce, Jeroen en An heel veel sterkte bij dit verlies.

Rotonde honden

Het gebeurde allemaal in Linköping, ongeveer 150km hiervandaan. Op een rotonde werd een mooi standbeeld geplaatst van een hond. Zomaar, omdat dat mooi is. Helaas was een verdwaalde vandaal het er niet mee eens en schopte het beest van zijn sokkel. Weg hond!
Maar niet voor lang, want na enige dagen plaatste een attente Linköpinginwoner een zelfgemaakt hondenstandbeeld. Een idee dat door de hele gemeente met instemming werd begroet. En daarmee begon de rage: er bleken mensen met twee rechterhonden, pardon: rechterhanden te zijn en binnen de korste keren stonden meerdere namaakkeffers op evenveel rotondes door de hele stad. En het hield niet op bij de stadsgrenzen, want al gauw verschenen hondstandbeelden in aangrenzende gemeentes, in de aangrenzende provincies en intussen in het hele land. Jaja, ook in Eskilstuna en het nabijgelegen Strängnäs! Ook hier is vrijwel elke rotonde opgesierd met een leuke, fraaie, originele vorm van Zwedens nieuwste huisvlijt: de rotondehond! Wef wef...