Luxueus hotelkamertje

Klop, klop, klop, tik, tik, tik. Behoedzaam plaatst Cas een fraaie vloer in elkaar. In ons nieuwe -best wel grote- werkhok timmerden we een stevige, goed geïsoleerde wand en plafond. En nu hebben we een prachtige gastenruimte, compleet met bosuitzicht en uitermate comfortabele bedden. Een luxe zonder weerga: zelfs een Ritz-designer is al komen kijken. Zin in een bezoekje? Je zult geduld moeten hebben want het voorjaar en de zomer 2008 zijn al volgeboekt!

Boven het gras uit

Deze winter is warm, eigenlijk té warm. De sneeuw is helemaal weg en op de meren is geen ijs meer te bekennen. Volgens de kranten en de televisie is dit de warmste winter sinds men de temperaturen is gaan bijhouden in een register. "Ach, da's prima voor de energierekening", aldus het nuchtere commentaar van Ingrid.Bovendien kunnen we nu al vroeg genieten van de eerste voorjaarsbloeiers. Her en der in onze grasmat staan sneeuwklokjes in bloei. De lente komt eraan, dit jaar met meer dan rasse schreden.

Vlucht FR1952

Moe maar absoluut voldaan zitten we in het vliegtuig. Nog een uurtje of anderhalf vliegen, 50 minuutjes in de auto en dan zijn we weer thuis. In de rust van de ruisende bossen. Onze vakantie zit erop en jeetje-nog-an-toe: wat hebben jullie ons allemaal Verwend (met een hele dikke V). Ongelooflijk lekker en veel eten, heerlijke wijn, fantastisch gebak, litertjes koffie en thee, noem maar op.

Allemaal héél, héél hartelijk bedankt!

Kom het gauw terughalen bij ons, dat menen we oprecht en dubbel en dwars. Welkom op Eriksberg.

Shopping all over

Slecht 5km van de woonplaats ligt het uitnodigende Maastrichtse centrum, maar toch kwam het er niet van. Het was al jaren geleden dat ze er voor het laatst was. Cas en Ingrid worden eens lief aangekeken door moeder Bila en even later zit ze parmantig in de auto, onderweg naar het bourgondische Mestreech. We parkeren de auto midden in het centrum, onder het Vrijthof, en lopen naar het vernieuwde en indrukwekkende koopcentrum Entre Deux. Shop 'till you drop, heet dat. Allerlei winkeltjes worden bezocht, ook de weergaloze boekhandel in de voormalige Dominicanerkerk. Teneinde haar niet te overhaasten doen we het rustig aan en mammie geniet met volle gigateugen: "Sjiek, sjiek, sjiek!"
Daarna gaat de tocht verder door de rest van de binnenstad. De winkeltoer sluiten we deftig af met een bezoek aan "Gutenabend". Voor de niet-ingewijden: dat is Grieks restaurant Plaka, voor ons een stamplek als het om lekker eten gaat.

Tafelen in Nieuwstadt

De Limburgtoer brengt ons vanavond naar de Nieuwstadters John, Marie-Thérèse, Femke en Joeri. Jaja, onze buikjes worden ronder en ronder want ook deze avond worden we vergast op een uitgebreid diner-met-candlelight om je vingers bij af te likken! Wat een culinaire verwennerij, we worden er een beetje verlegen van.
We wisselen onze ervaringen uit: zíj over hun eigen IT-bedrijf en wíj over onze emigratie. We komen samen tot de conclusie dat het in beide gevallen hard aanpoten is doch met een gigantisch positieve keerzijde: voldoening en plezier. En daar gaat het om!

Even terug in Rijckholt

Zonder enige uitzondering gingen ze ongeveer 35 jaar achtereen tijdens de krokusvakantie een weekje d´r van tussen. Effe lekker wintersporten of genieten van de zon in een ver oord. Maar deze keer móeten, wíllen en zúllen ze ons zien: André en Ria uit Rijckholt. Breedlachend doen ze de deur open, hartstikke leuk om ook hen weer te ontmoeten.
Pensionado André verhaalt van zijn boomhak-klussen en wordt meteen uitgenodigd ons te helpen bij het zagen van de vele stammetjes die rond Eriksberg liggen. Ria ziet het ook wel zitten, wandelen en ´s avonds met een boek voor de open haard. Maar hoe is dat uit te leggen aan hun Italiaanse vrienden...?

Naar de Hingkings

Speciaal voor Ingrid, onder andere voor zooltjes en lensjes, zijn we opnieuw in Heerlen. De boodschappenlijst is snel afgehandeld en alras gaat het winkeltjes in en uit. Genoeg te koop, dat is waar, maar voor de zekerheid houden we de knip op de beurs. We doen een rondje koffie met gebak inclusief het nodige gekeuvel bij Ingrids ouders.
Daarna zetten we onze Limburgse rondrit voort met een bezoek aan Jef, Lilianne, Kristel en Eline in Eijsden. Ontzettend leuk elkaar weer te zien. Dat vind ook hun Tommy die ons huizenhoog-springend begroet! Deze jackrussel heeft al heel wat springrecords in de wacht gesleept. Lilianne heeft met hulp van man en kinders een zeer uitgebreide tafel uitgestald. De lekkernijen stralen ons tegemoet. Wederom een feest voor onze smaakpapilletjes.

Macsimaal plezier

"Daar zijn ze!", horen we door de intercom als we aanbellen bij Ingrids ouders. Ook zij zijn zeer verheugd ons weer te zien. Dat geldt vooral voor schoonvader Jan. Enige weken geleden heeft hij een spiksplinternieuwe computer gekocht. Alleen: hij weet niet hoe hij het apparaat moet installeren, daarvoor heeft hij Schoonboeb Cas nodig.
Maar eerst koffie. En gebak. En nog meer koffie. En nog meer gebak. Moeder Martha weet ons aardig vol te proppen met allerlei lekkers en heerlijks. Of het allemaal niet genoeg is, krijgen we een zeer uitgebreide avonddis voorgeschoteld. Opnieuw smikkelen en smullen, ofwel "Pak 't tich noe...!".
Pa Jan kan intussen zijn geluk niet op, want nu kan hij naar hartelust computeren. Eindeloos genieten van het geMac van een Apple.

Zusjesdag

Horen en zien vergaan als de zussen van Cas' moeder binnenkomen. Ruim 2 jaar hebben we hen (en zij ons) niet meer gezien dus het weerzien met tante Diny, tante Tonny en tante Mia is supergezellig. Even later komt ook nicht Toos met zoon Vito binnen en is de feestvreugde compleet. Het geschater is niet van de lucht, de buren hebben voor de gelegenheid oordopjes gekocht. Werkelijk álles willen de tantes van ons weten: hoe we het hebben, hoe het is in Zweden, enzovoort, enzovoort. De koffie (en later de porrrt) met heerlijke hapjes zijn niet áán te slepen. Een bijzonder leuke ontmoeting tijdens onze vakantie!

Knuffelen

Onze oudertjes hebben ons al in geen maanden meer gezien en willen ons weer eens lekker knuffelen. Op de seconde nauwkeurig vertrekt het vliegtuig. Het ene moment staan we in de wachtrij op het vliegveld Skavsta, het volgende moment staan we aan de autoverhuurbalie van Weeze Airport (achter Venlo).
Uitstekend op tijd voor het avondeten arriveren we bij de ouders van Cas in Borgharen. Hier is de komende dagen ons verblijf. Ingewijden noemen het ook wel Hotel Bipi: eigen kamer met een ruim en comfortabel bed, toilet en douche om de hoek. een 76 sterren restaurant, diverse wandelmogelijkheden, uitvalswegen naar diverse plaatsen en bovenal een absoluut heerlijke en lieve service.

Dolle winterpret

Een sneeuwwitte (...!) deken ligt over Eriksberg en verre omgeving. Schoenen + jas aan en de muts op! Vooruit met de geit, ehhhh hond, dit is heerlijk wandelweer. Gisteren viel al een behoorlijke laag en vandaag doen de weergoden er nog 'n sneeuwscheppie bovenop.
Wij zijn de enige wandelaars, de sneeuw ligt maagdelijk aan onze voeten. Het is bijna beschamend je voetafdrukken achter te laten in dit mooie landschap.
Àhkkà en Matsi maken er geen punt van en rennen van hot naar her en weer terug. Ze zijn helemaal uitgelaten, heerlijk vinden ze het. Zelfs een sneeuwbal is dolle pret. Waf waf waf!

Afternoontea concert

Buiten raast een stevige sneeuwstorm, maar hier, in het zaaltje van Dunker gaan muzikale noten van oor tot oor. Dadadadadadada, klinkt het tegelijk uit de monden van Ingrid en collega koorlid Jannica. Met een trall, een oud Zweeds wijsje, openen zij het afternoontea-concert op deze zaterdagmiddag. Het gebouwtje zit tjokvol, alle stoelen zijn bezet. Naast de muziek smullen de aanwezigen van eigengemaakt gebak, sandwiches en andere versnaperingen. Maar bovenal worden de oortjes verwend met muzikale solo- en koorklanken. Een klaterend applaus voor de zangers en zangeressen! De kranten staan er vol van, zie de lovende recensies van Eskilstuna Kuriren en Katrineholm Kuriren.