Steppend naar 2010

Zeg nou zelf, eigenlijk beleven we een unieke oudejaarsavond. De zorgdiensten draaien dag en nacht, ook met de feestdagen. Dat betekent dat Ingrid moet werken deze nacht, maar de pret is er niet minder om, want Cas besluit voor de gezelligheid mee te gaan. Samen thuis samen uit! Terwijl Cas wat televisie kijkt, vertroetelt en verzorgt Ingrid de lieve bejaarde mensjes. Het is best druk op deze laatste dag van 2009 en Ingrid rijdt heel wat rondjes op d'r step, want het is een redelijk uitgestrekt gebouw. Een collega heeft lekkere hapjes meegenomen die we gezellig naar binnen smikkelen. En dan is het zover, uit de televisie schalt het traditionele gedicht Ring Klocka Ring meteen gevolgd door de knallende kurken. Gott Nytt År klinkt het uit ieders mond, toostend met een glas alcoholvrije appelcider op het nieuwe jaar 2010.

1 cm

Aan het einde van het jaar kun je je altijd afvragen wat er terecht kwam van al je goede voornemens: niet veel, heel veel of een mengeling van beide. Ons grootste voornemen was het begin met de uitbouw van ons huis en dat is helemaal van de grond gekomen (in de meest letterlijke zin van het woord). Ook de sauna is zo goed als opgeleverd, en nu dient Cas nog een laatste belofte in te lossen. Enfin, de saunakachel wordt opgestookt tot pak 'm beet 90 graden, kleertjes uit, lekker zweten en dan.... rollebollen door de sneeuw! Het is alsof duizenden naalden in je huid worden geprikt. 'Alles' krimpt in elkaar, decimeters worden centimers. Gauw terug naar de hitte!

Winterbeelden

Zomaar wat beelden die we maakten in de afgelopen dagen...

Bij Anne, Konrad en Hanna

Waarlijk een prachtig huis en een prachtige plek om te leven! Welk een mooie omgeving, zo vlak bij het water! We zijn op bezoek bij Anne en Konrad en hun kleine knuffel Hanna in het plaatsje Åkersberga noordoostelijk van Stockholm. Ook Konrads moeder Gunnel is er. Heel eventjes moesten we zoeken, met al die binnenweggetjes maar een mobiel telefoontje doet altijd wonderen.
'n Trotse Konrad en Anne leiden ons rond door het grote en lichte huis, met zelfs een sauna binnen de muren. Vanaf het balkon kun je met een beetje moeite het water zien, In de schuin aflopende tuin staan een -nu stijfbevroren- kas en een gastenhuisje. Prachtig prachtig prachtig gewoon. Dat ervaren we ook tijdens een wandeling in de omgeving. Op nog geen 300m is een strand, hartstikke fantastisch in de zomer.
Anne en Konrad zijn echte keukenprinsen en vergasten ons op een heerlijke kerstdis en onder de kerstboom komt zelfs een cadeautje vandaan. Vijf maanden oude Hanna heeft ondeugende pretoogjes met al die aandacht.
Pas uren later rijden we voorzichtig (want het sneeuwt) terug naar Eriksberg.

Traditionele kerstmaaltijd met Emil

De Zweedse Kerstdis is een aloude traditie met allerlei lekkernijen, van vlees tot vis, van zoet tot hartig. Hoe kan het beter verteld worden dan met dit videofragment uit Emil van Lönneberga, waarin Emil de armsten uit de omgeving trakteert op een vorstelijke maaltijd:

Kerstcake

Twee daagjes lang hebben 200gr krenten en 50gr oranjesnippers zich tegoed gedaan aan 2dl rum. 't Echte bakwerk kan nu beginnen, zet alvast de oven op 175 graden. Men neme 250gr echte boter, 300gr bruine basterd, 5 eieren, 250gr bloem, 35gr koekkruiden en een flinke eetlepel bakpoeder. Boter smelten en mixen met de basterdsuiker en de koekkruiden, één voor één de eieren d'rbij, de bloem en het bakpoeder d'rin en tot slot de volgezogen krenten met oranjesnippers. Alles goed mixen tot een stevige massa. Vet de cakevorm in en bepoeder de wand met bloem. Deeg in de vorm en in de oven ermee, 'n uurtje of iets meer moet voldoende zijn.
Wil je het helemaal mooi maken, mix dan het wit van een ei met 250gr poedersuiker voor een sneeuwwitte laag op de cake. Enige zilverbolletjes erop verhogen de feestvreugde.

God Jul !

Schittering van de winternacht

Korter dan vandaag kan niet, dit is de dag met het minste daglicht ofwel de meest donkere dag van het jaar. De nacht werd gisteravond ingeleid met een adembenemend avondlicht over de sneeuwrijke omgeving. Het donkerblauwe licht betovert je, je wilt blíjven kijken naar dit imposante schouwspel.
Deze ochtend is het halfmistig en het vriest 15 graden. De mistdruppeltjes bevriezen direkt en in het licht van de lantaarnpalen lijkt het alsof miljoenen diamantjes uit de hemel vallen. De schittering van dit natuurverschijnsel is zo'n mooi verschijnsel, dat je de bijtende kou spontaan vergeet.

Àhkkà en Matsi in de sneeuw

Minus

Het kwik kwam gister overdag niet boven de -10 graden uit. Ondanks een mooie winterzon zorgde een bijtende noordenwind ervoor dat je je kaken niet of nauwelijks van elkaar kreeg. Bij het binnenvallen van de duisternis nam de wind snel af en kreeg de vorst vrij spel. Deze ochtend zien we op onze min/max thermometer dat het vannacht -19 graden was. Inmiddels is het een stuk warmer, het is nu min dertien...
Dikke trui, vest en fleece aan, muts op over de oren, sjaal rond de nek en over de neus, lange onderbroek en vanzelfsprekend de winterlaarzen aan. De wandeling met Àhkkà en Matsi kan beginnen.

Behouden vaart ehhh rit

De Honda HR-v gaat vandaag definitief over in andere handen. De kopers, Ingrid en Henning, zijn twee superaardige mensen uit Västerås. Ze hebben de auto gekocht voor hun zoon die in de omgeving van Umeå woont.
De papieren worden getekend, alles wordt nog een keertje gecontrolleerd en dan vertrekken ze. Nog een laatste zwaait naar onze voormalige auto en dan verdwijnen ze om de hoek.

Daar is 'ie dan

Het kost een beetje glijwerk maar onze nieuwe voiture overwint met glans het met sneeuw bedekte hellinkje bij de Stålbogaweg. Het neusje is helemaal witgepoederd, ‘n grappig gezicht. Ingrid is helemaal in d’r nopjes met haar Toyota IQ. ”Veel leuker dan een Smart, bovendien 4 zits en je zit behoorlijk hoog!”, aldus het commentaar van een echte kenner.

Sneeuwpak

Het sneeuwt. Urenlang vallen dikke vlokken uit de hemel en veranderen het landschap in een prachtige winterse wereld. De meeste automobilisten en andere verkeersdeelnemers passen hun snelheid aan. Degenen die dat niet doen, maken onaangenaam kennis met een greppel, lantaarnpaal of zelfs een boom. Dat zijn tevens de mensen die altijd zeuren over de strooidiensten en over de splinter in andermans ogen.
Tegen de avond ligt er 30 cm sneeuw. Rustig rijden dus, je komt er wel. Heb je tevens de tijd om al dat witte moois te bekijken.

Nieuwe baan

Midden onder de lunch krijgt Cas een fantastisch telefoontje. Vanaf 1 januari wordt hij volledig aangesteld als IT-archivaris bij de gemeente Eskilstuna. ”Je weet zeker dat je dit wilt doen?”, vraagt een vrolijke Nils (de stadsarchivaris) aan de andere kant van de lijn. Nou, daar hoeft Cas niet over na te denken: ”Ab-so-luut zeker! Nu kan ik eindelijk goed aan de slag met mijn opdracht” en glundert van oor tot oor.

And the winner is...

Het liefst zou Ingrid opnieuw in een Smart willen rijden, zo’n hip autootje waar ze ooit de wegen mee onveilig maakte. Helaas wordt dat hier nogal moeilijk, enerzijds omdat er geen Smartdealer in de buurt zit en anderzijds vanwege de achterwielaandrijving waarmee je in de sneeuw niet vooruit komt. Bovendien, een Smart op bosweggetjes, dat kan echt niet.
We denken na, en denken na, en denken na. Ons IQ wordt aardig op de proef gesteld. Maar wacht eens even...., IQ...., is dat niet....? Het Internet wordt geraadpleegd, we bezoeken diverse showrooms en krijgen folders mee. Ingrid hoeft niet lang na te denken: ”Jaaah, wat leuk, die wil ik hebben! Maar dan wel in de kleur paars.”
Zo gezegd, zo gedaan en deze namiddag wordt de koop gesloten, maar niet nadat we eerst stevig met de garage hebben onderhandeld over de prijs. Vanaf volgende week rijdt Ingrid een Toyota IQ.

Naar het noorden

Ruim anderhalve week stond onze Honda HR-V op Blocket.se (soort Marktplaats). We kregen veel mails met ‘ruilen met mijn prachtige auto’ (vol roest dus) of van dubieuze bieders (’ik geef je een paar kronen, en verder niet zeuren’). Helaas weten deze mensen niet, dat wij geen haast hebben met de verkoop. Wordt’ie niet verkocht, dan rijden we er gewoon verder mee.
Doch zie daar, vandaag komen twee serieuze belangstellenden kijken en nu kunnen we mededelen dat onze HR-V is verkocht aan iemand uit Umeå, in noord Zweden. De kopers zijn ongelooflijk aardige mensen, en betalen (zonder dat we iets hoeven te vragen) een behoorlijk voorschot. En nu moeten we snel op zoek naar iets anders, we hebben al een idee!

Drab

Afgezien van af en toe wat lichte vorst is de winter in geen velden of wegen te bekennen. Hele dagen hangt een dikke bewolking of lage mist over het land, met af en toe wat regen. De boswegen zijn modderig en onze grasmat is ook niet wat het zijn moet. In de hal hangt een grote handdoek voor Àhkkà en Matsi, want drekkige drab of niet, spelen willen ze altijd. Het is bijna een dagtaak om hun voetjes schoon te houden. Voorlopig ziet het er niet naar uit dat het anders wordt. Weet je, we doen de lichtjes aan, da's gezellig!