Al sinds 22 november beleven we een ongekende kou en voorlopig komt er geen einde aan. Zelfs voor de doorgewinterde Zweden (sorry voor de woordspeling) is deze winter er eentje die nooit eerder is opgetekend in 's lands meteorologische registers. De wetenschapslui zochten naarstig naar de oorzaak van dit weerfenomeen en kwamen tot de conclusie dat het allemaal de schuld is van de NAO, ofwel Noord Atlantische Oscillatie.
Het zit zo: in warme winters hebben we te maken met een
positieve NAO. Kenmerk is een sterk lagedrukgebied in de buurt van IJsland en een sterk hogedrukgebied voor de Afrikaanse westkust. Daartussenin blaast een krachtige westenwind warme lucht naar onze streken.
De voorbije en deze winter hebben we te maken met een
negatieve NAO, met zowel een zwak lage- als hogedrukgebied. In combinatie met lagere temperaturen in de Caribische zee alsook een ander windpatroon zorgt dit voor aanvoer van koude, zelfs ijzige winden vanaf de Noordpool.
Zie verder het onderstaande plaatje en een engelstalig
artikel op Wikipedia. Hoe het ook zij, volgens de eerder genoemde wetenschappers hebben we jarenlang met een positieve NAO te maken gehad. Volgens hen is het aannemelijk dat we de komende jaren een negatieve NAO kunnen verwachten. Da's beslist geen goed nieuws voor alle koukleumen. Maar alle skiërs, schaatsers, sleetjerijders en houthakkers kunnen zich alvast in de (warme) handen wrijven!
Geregeld krijgen we de vraag hoeveel sneeuw we hebben. Wel, op dit moment ongeveer 70 tot 80 centimeter. Af en toe komt d'r een beetje bij, kortom kom gerust langs wanneer je een middagje sneeuw wilt ruimen. 
feestelijk kaarslicht spelen we het spannende tafelspel Kolonisten van Catan. 
rode kool en nog veel veel meer! 
Zo laag hebben we 't nog niet meegemaakt. Gisteravond daalde de temperatuur tot een formidabele -27,4 graden! Daar kon de waterleiding van onze WC niet tegen, kortom geen water meer om te spoelen. Voorlopig zullen we het moeten doen met emmers water, wachtend op warmere tijden.
Het is vandaag de dag van Lucia. Elke zichzelf respekterende stad of plaats heeft haar eigen Lucia en haalt haar met veel pracht en praal binnen, zoals hier in Eskilstuna. Met welhaast ontroerende zang en een lichtkroon met vijf kaarsen wordt Lucia rondgereden door de stad en ontvangen op het stadhuis. Een zeer stemmige traditie!
We schuifelen van kraampje naar kraampje. Cas koopt een prachtige lapse beker (kåsa) en Ingrid een zeer mooie armband van rendierleer en zilverdraad.
De goudvink laat zich niet zo gauw zien. In de zomer kun je het vergeten en in de winter zie je 'm af en toe. Op die manier moet ooit de fabel zijn ontstaan dat er sneeuw komt, als je een goudvink ziet. Onze voerplekken worden dagelijks bezocht door een hele horde van deze vinken, zo telden we vandaag maar liefst 14 stuks (en geen sneeuwvlok te zien)!
Tijdens deze donkere decemberdagen voor de Kerst is het in het pittoreske Malmköping zeer gezellig. De oude huisjes, de bijtende kou, de sneeuw, de warme vuurkorven en de prachtige kerstverlichting: het is alsof je midden in een ouderwets winters schilderij staat. 
De zondagse kerstmarkten lokken veel mensen naar het kleine stadje, niet alleen voor die heerlijke gezelligheid, maar vooral ook het aanbod van allerlei handgemaakte waar en huisvlijt. Handgebreide wintersokken, zelfgemaakte kaarsen, eigengemaakte marmelades, zelfgerookte vis, allerlei fraaie kerststukjes en -kandelaars, te veel om op te noemen. Wij gaan naar huis met dikke wollen sokken, wanten van elandenleer, een laps armbandjes en een keur aan worsten en kazen.
