Zwijnenstal

Wilde zwijnen kunnen veel schade aanrichten aan land en gewassen. Bij Bastbråten, over de heuvel en ongeveer 500 meter hiervandaan, zijn hele stukken omgewoeld. Hier moet een behoorlijke zwijnengroep zijn geweest. Zelfs het oude bosweggetje is op z'n kop gezet. Alsof d'r een tractor met een onvoorzichtige ploeg overheen is gegaan. Mochten we ze ooit tegenkomen, kunnen we beter een grote omweg maken. Behalve dan wanneer ze op de grill liggen....

Een dag van 25 uur

Elk jaar heeft twee bijzondere dagen. Eén van 23 uur, ergens in maart. Daarnaast eentje van 25 uur zoals deze zondag. Kortom, 't is weer vijf maanden wintertijd. Late ochtenden en vroege (vooral donkere) avonden en nachten, wachtend op die ene dag van 23 uur in maart 2012.

Warme nieuwbouw

Het is nauwelijks half acht in de nog halfdonkere herfstochtend. Onze kachelman Sören staat keurig op tijd voor de deur. Bedenkelijk aanschouwt hij het condens op de ramen van de nieuwbouw en merkt op dat het nu echt tijd is voor verwarming. Snel gaat hij samen met Cas aan het werk. Op de vloer wordt een beschermende stalen plaat gelegd. Met vereende krachten wordt de 150kg zware gietijzeren kachel erop geplaatst en tegen de schoorsteenmantel aangetild. Dat ziet er heel mooi uit! Terwijl Cas de overige toebehoren monteert, is Sören bezig met de driedubbelwandige (voor de veiligheid!) schoorsteenpijp. Het is heel wat passen en meten, vooral bij het maken van een doorvoer naar buiten.
Na enige uren is het zover: de kachel wordt gevuld met pellets, de stekker gaat in het stopcontact en wordt het thermostaat ingesteld. En ja hoor, een licht zoemend geluid wordt hoorbaar en de eerste pellets valllen in de brandkop. En dáár zijn de eerste vlammetjes die al snel uitgroeien tot een stevig vuurtje. Het duurt niet lang of de warmte wordt voelbaar, goed voelbaar zelfs. De temperatuur in de nieuwbouw stijgt met de seconde. Uit met die fleece!

Een nieuw behangetje

Het oude behang had zijn beste tijd gehad en begon lichtelijk te verkleuren. Een verfrissend, en meer tijdseigen kleurtje met dito patroon moest het worden. En dát vonden we!
Vanaf nu TorpetEriksberg.se in een nieuwe vormgeving!

Badkamer krijgt vorm

De gipsplaten zitten op hun plek en de badkamer begint nu echt vorm te krijgen. Maar eerst de loodgieter nog, voor de waterleidingen en de afvoer. Daarna kunnen de vloer en wanden worden afgewerkt met linoleum. Geen tegels dus, om allerlei problemen met 'werkend hout' te voorkomen.

Felle kleuren

Een zonnige dag zet de herfstkleurtjes in vuur en vlam, zoals hier bij Petersborg.

Ronkende traktoren

Onze buur Totte heeft een deel van zijn land verpacht aan een goede kennis. Magnus, zo heet'ie, heeft in de voorbije zomer tarwe, gerst en haver op het land verbouwd. Vanwege de aanstaande winter wordt het land omgeploegd. Magnus heeft voor de gelegenheid een aantal vrienden om hulp gevraagd. Deze ochtend komt een kolonne van maar liefst acht, allemaal ouderwetse tractoren aangereden. De hele dag horen we het geronk vanaf het land. Tegen de avond zijn ze gereed en blinken de velden in het herfstlicht.

Presentatie van projekt

Het door Cas geleide project wordt deze dag afgesloten met een presentatie van alle resultaten. Het geheel wordt live uitgezonden via het Internet. Hier kun je terugkijken naar het evenement, zonder ondertitels helaas...

Blaadjes, blaadjes, blaadjes

De thermometer daalde de voorbije dagen tot ongeveer minus vijf. De eerste vorstige nachten van het seizoen zijn een feit. De blaadjes aan de bomen houden het stilaan voor gezien, laten los, en belanden op onze grasmat. Bij elkaar harken heeft geen zin, want even later komt de volgende lading naar beneden. Ach, laat maar liggen. Ze kwijnen vanzelf weg, en zorgen aldoende voor een goede voeding voor volgend jaar.

Kleurig rondje

Oktober is de maand van de felle kleuren, van dieprood tot vlammend geel. Vooral de berken kunnen er wat van, maar ook andere loofbomen zoals de es en de eik, laten van zich horen ehhh zien. Als je dan zo'n mooie dag hebt als vandaag, is het genieten met een grote G. Àhkkà en Matsi dollen tussen de bladeren, terwijl Ingrid bij een oud hek poseert.

Warmtebommetjes

Daar staan ze dan, honderdzesenvijftig zakken van elk zestien kilo. Ofwel bijna twee en een halve ton houtkorrels (Zweedse woord is pellets) voor onze haard. Klein probleempje: alles moet nog vanmiddag naar het voorraadhok, zo'n 50 meter verderop. Onze bolderkar wordt erbij gehaald, en het sleepwerk kan beginnen. Ongeveer 12 zakken per keer (bijna 200kg...!) kunnen op het wagentje. Eerst volladen, vervolgens stroef bergop duwen, afladen, en terug voor de volgende lading. Leuk is anders, maar het is voor het warme doel, zo stellen we vast.

Voordeur, achterdeur

Lange tijd hebben we moeten aankijken tegen de aartslelijke dekzeilen, voor de ingang van de nieuwbouw. Ons geduld wordt eindelijk beloond, wanneer deze gedenkwaardige dag de voor- en achterdeur op hun plek komen. De nieuwbouw is nu helemaal dicht. Maar je weet het, voor goede vrienden staat de deur altijd open!