Pannen d'rop

Gisteren gingen de laatste dakpannen naar boven en vandaag staat onze schuur te blaken in de zon. We kunnen het niet nalaten een foto te publiceren...! Nu nog de regenschermen aan de zijkant (links) en niet te vergeten een dakgoot met regenpijp. En nee, een regenton hebben we niet nodig: we hebben immers gratis bronwater + ´n beek achter de schuur.

Addergebroed

"Kom gauw kijken!", roept Ingrid. Cas haast zich naar de schuur achter ons huis waar Ingrid staat te gebaren "Daar daar, achter het kastje. Een hele mooie! Zeker 'n halve meter!". Cas kijkt om het hoekje en op onze voormalige zonnebank ligt een redelijke adder te soezen. We bewonderen de artistieke grijszwarte tekening op slangens rug. Is dit nou 'n mevrouw of 'n meneer? We weten het niet.
De slaap gaat snel over in een alerte waakzaamheid als het dier ons in de gaten krijgt. Licht sissend komt een gespleten tongetje uit de bek en twee priemende ogen kijken ons aan. Wij zijn helemaal niet van zins het addergebroed te verjagen, laat staan iets aan te doen, want het zijn uitstekende muizenjagers, en muizen zitten hier teveel, veel teveel. Dus snel het fototoestel erbij, een geruststellend woord van Ingrid en dan mag de orm verder dutten.

Ereprijzen

Oor-ver-do-vend, horen en zien vergaan. We zijn te gast in Julita op de kennel waar Àhkkà en Matsi vandaan komen. Eigenaresse Susanne heeft een familietreffen (voor Västgötaspetsen wel te verstaan) georganiseerd en samen met nog zo´n 15 personen zijn we te gast. De keffers hebben er duidelijk zin in en houden een wedstrijd wie het hardst en het langst kan blaffen. Wij mensen staan wat versuft erbij en iemand verzucht dat hij graag een stel oordoppen had gehad. De brede grijns erachteraan spreekt boekdelen, want het is mega gespetslig ehhhh gezellig. En wie zien we daar? Jawel, daar is Carmen, de fotomodelzus van Àhkkà en Matsi! Helemaal komen overhuppelen uit Zwitserland! Kijk naar de familiereünie op de foto bovenaan.
Nu is het tijd voor het serieuze deel. De aanwezige kwispelaars worden ingedeeld in reuen en teefjes en vervolgens in de categorie puppies, junioren, volwassen honden en senioren. Rondje lopen, mooi staan voor de jury, strenge blikken en lovende woorden met al dan niet de hoofdprijs. Als laatste zijn de volwassen teefjes aan de beurt. Spannend! De jury heeft het er moeilijk mee, maar dan komt de uitslag: eerste plaats voor zus Carmen, op drie met vette stip Àhhkà en een prachtige vierde plaats voor Matsi. Hoerrrrraaaaaaaaaa, applausssssssssss! De overige deelnemers hebben het nakijken. Àhkkà valt extra in de prijzen want kenneleigenaresse Susanne vindt haar zó mooi dat ze haar wil meenemen naar een grote hondententoonstelling. Wij zijn uiterst verrast, vereerd zelfs. Maar de grootste eer is voor onze Àhk!
En dan is het feest. De riemen worden losgemaakt en 25 uitgelaten wildebrassen stuiven over het grote grasveld. Sniffen, blaffen, pootje lichten, botknabbelen, rennen, dorst lessen en weer van voor af aan. Onze kleine dametjes weten met moeite de 'geïnteresseerde' mannen van het lijf te houden. Nee, ze zijn duidelijk nog niet toe aan een relatie.
Ingrid wil op de foto met de moeder van onze twee, met de sprekende naam Åskmoln (donderwolk). Haar 'koos'naam is Råttan, de rat. Een ondeugd dus, net als haar keinders. Maar even goed: een ontzettend lieve knuffelaar! Zie hiernaast.

Zomerrecept, doen!

Je wilt smullen van een lekker hapje op de barbeque? Maar je hebt weinig tijd om voor te bereiden? Probeer dan Ingrid's all time high:
Recept voor 2 à 3 personen:

Neem een pond gehakt
Zakje tacokruiden erdoorheen mengen
Maak van 't tacogehakt 2cm dikke en 10cm lange rolletjes
en kneed deze op satéstokjes
Grillen maar!

Voor erbij, opnieuw 2 à 3 personen:

Snijd 4 à 5 tomaten in schijven, verdeel deze over de borden
Doe mozarellaschijven op de tomaten
Scheutje olijfolie eroverheen
Beetje peper en zout
Garneren met verse basilicum

Op en neer

Per keer sleept Cas 3 à 4 pannen naar boven want het is een heel gewicht op een enigszins wankele ladder. Af en toe moet er ook worden getimmerd want in plaats van nokpannen wordt een in vorm gebogen metalen plaat gemonteerd. Dat past beter bij het oorspronkelijke huisje ernaast. Yes, je moet aan alles denken, ook de vormgeving. Opnieuw naar beneden want de hamer is blijven liggen...! En dan weer dakpannen, dakpannen en dakpannen. En natuurlijk water drinken, want dakdekken is een transpirerende bezigheid. De arbeid gaat sneller dan gedacht en wanneer Ingrid 's avonds terugkomt van haar weekenddienst is één helft af. Morgen de andere kant.

Zonder daklift

35 rijen van elk 7 stuks, en dat aan beide zijden. Even rekenen, dat is 2x7x35, en dat issssss 490. Bijna 500 dakpannen die allemaal met de hand naar boven moeten. Pfffffff....., ga d'r maar aan staan, zonder daklift! Tsja, iemand moet het doen en daar gaat Cas met zijn eerste lading onder de arm. Van buur Josef kunnen we een vouwstellage lenen. Erg handig, dan hoef je niet steeds de hele ladder op en af te klimmen. Om de 20 minuten is het waterpauze want de brandende zon maakt anders korte metten met je. En dan weer verder, de volgende lading, de ladder op, pannen leggen, rechtleggen, de ladder af, volgende lading...
Hoogtevrees? Ach, die gaat vanzelf over en bovendien, het is altijd leuk, zo'n toppostie. Vraag maar aan Sinterklaas.

Midsommarafton 2008

Het hoofdgerecht: verse aardappelen van het land met lente-uitjes en diverse haringsoorten. Het nagerecht: verse zomeraardbeien van eigen land met vanille-ijs. Volgens een oude traditie zijn dat dé ingrediënten van de feestelijke maaltijd op Midsommarafton. Onze buitentafel is gedekt en de zon staat warm en hoog aan de hemel. Eigenlijk zou ook nog een fles brännvin (wodka...) op tafel moeten staan maar dat vinden we net iets teveel van het goede. Dus een glaasje rode wijn erbij en dan smullenslekkerbekken! Mijn liefje wat wil je nog meer? O, die goddelijke Zweedse zomer, zalig!

De queeste van Cas

Het begon lang geleden met een vraag van zijn vader Pierre. Sinds die tijd is het dé levensopdracht van Cas: 'n voortdurende zoektocht naar trilgras, ook wel bevertjes genoemd. Elke zomer worden weilanden en bermkanten nauwgezet bestudeerd en onderzocht. Het werd een verslaving waar hij waarschijnlijk nooit meer van af komt: Cas wíl, móet en zál deze elegante grassoort vinden.
In vroeger tijden was trilgras (Latijnse naam: Briza Media) algemeen maar door ontbossing en kunstmest is de soort vrijwel verdwenen in midden Europa. Zweden is beter af, zo konden we elke zomer constateren bij ons zomerhuis nabij Huskvarna. Onder aan de heuvel stonden steevast zo'n 25 à 30 exemplaren.
Twee jaar lang heeft Cas onze huidige woonomgeving afgezocht, zonder resultaat. Doch nu, vandaag 20 juni 2008 op midzomeravond wordt zijn speurwerk bekroond. Cas is overgelukkig want bij Pettersborg staan 10 à 15 stengeltjes darrgräss (zweeds voor trilgras) te wiebelen in de wind. Midzomer is nog nooit zo feestelijk geweest! 'n Leuke bijkomstigheid is het tijdstip van de ontdekking: 13:07...!

De nachtzuster

Moe doch supersuper tevreden en voldaan keert Ingrid huiswaarts. Haar eerste nachtdienst is achter de rug. Eventjes, heel eventjes probeerde Klaas Vaak haar oogjes dicht te krijgen deze nacht, maar Ingrid liet zich niet verleiden. Plicht voor alles, zeker met die knuffelmensjes in het bejaardentehuis.
Ingrid is trots, ja zelfs apetrots met haar nieuwe job! En wat een verantwoording: uit de kunst! De medische wereld en de zorg, dat is het helemaal voor haar.
Maar nu naar bed, want vannacht staat de volgende dienst op het programma. Gordijntjes dicht, telefoon uit, oogjezzzzzzz di....zzzzz!

Orchideeën en zo

Om ons heen probeert de ene bloem de andere te overbluffen met zijn schoonheid. Een uitbundig kleurenspektakel! Bijtjes en vlinders fladderen van bloem tot bloem op zoek naar nectar. Het is nu de tijd voor het vingerhoedskruid, diverse schermbloemigen, ooievaarsbek en de (beschermde!) orchideeën. Hier zijn opnieuw enige plaatjes uit onze directe omgeving.

Latrelatie

"Kom van dat dak af" klonk het ooit in de vijftiger jaren. Cas trekt zich er niets van aan en doet juist het tegenovergestelde. De nieuwbouwschuur van afgelopen jaar heeft nog steeds geen pannen en het wordt stilaan hoog tijd. Een stevig werkje! Cas begint met de panlatten, eerst de aflopende en daarna de dwarsliggende. Klopperdeklop klinkt het door het bos, aangevuld met een verdwaalde krachtterm wanneer de hamer even de weg kwijt is. Ondertussen staat de zon hoog en branderig aan de hemel, dus jullie timmerman is elke 20 minuten te vinden in de keuken met een flink glas koel, helder eigenbron-water. En daar gaat alweer de volgende lat, in totaal bijna 200 meter!

Om gek van te worden!

Je ziet ze niet maar voelen doe je ze zeker. Sinds we wonen op Eriksberg is het nooit zo erg geweest maar dit seizoen slaat alle records wat betreft de hoeveelheid knotten. Knotten zijn minuscuul kleine muggetjes: ze kruipen over je huid, in je oren en door je haar. En ze prikken, prikken, prikken en nog eens prikken. Gevolg: gekriebel, veel jeuk en kleine rode plekjes op de huid. Er is geen kruid tegen gewassen, zelfs muggennetten helpen niet want de prikkertjes gaan er gewoon door heen. We hoorden dat ze na juni weer verdwenen zijn. Laten we het hopen, want je wordt zo moe van al dat gezwaai met je armen.

Lang zal ze leven!

Hiepeldepiepsel hoereeeeeeee, hoeraaaaaaa. Jajawel, vandaag viert Ingrid d'r verjaardag, 4x zo gek om precies te zijn. De telefoon rinkelt van heinde en verre en onze mailbox puilt helemaal uit met felicitaties van overal. In huis moeten we slalommen tussen de slingers in onze keuken. Een vrolijke boel.
"Ik wil naar Mariefred!", schatert de feesteling, en Cas weet al hoe laat het is, want in het knusse plaatsje heeft ene Malin een leuk winkeltje met de welluidende naar Waterlilly. Ze (Malin dus) verkoopt allerlei leuke spulletjes voor in huis doch vooral Odd Molly-kleding, waar Ingrid haar zinnen op heeft gezet. De creditcard van Cas wordt flink beproefd, maar dat mag op zo'n feestdag, nèt als het smulgebak bij Café Blå Katten.
In de avond belt buurvrouw Kerstin. Of ze even langs mag komen want ze wil 'iets' komen brengen. Nog geen 5 minuten later staat ze op de stoep. "Proficiaaaaaatttttttttt!!!", davert het door de avondlucht. Uit het pakpapier komt een grappige pot tevoorschijn met daarin ontelbare kleine margrietjes. En natuurlijk Zweedse vlaggetjes, want die horen bij deze Ingriddag!

Ons kleinste kamertje buiten

Onze ouderwetse WC aan de rand van het bos is wederom geopend. Inderdaad, in huis hebben we 'n modern toilet maar je 'boodschapjes' doen zo midden in de natuur ís en blíjft een rustgevende plek om te ...ehhhh.... nou, je weet wel. Alles staat weer op z'n plek: 'n bak turf als afdekmiddel, de emmer water om te spoelen en vanzelfsprekend de bekende rolletjes van 500 vel.
Een weldaad voor de geest, luisteren naar het ruisen van de bladeren en 't vogelgekwetter, kijken naar de bloemen en de weelderige grassen: we kunnen het eenieder aanraden, deze ontspannende behoefte.

Ingrid heeft een nieuwe baan!

Het wilde in eerste instantie niet al te best vlotten maar nu is het dan toch zover. We hebben het allemaal te danken aan een tip van Saba, de eega van onze nieuwe loodgieter in Stålboga. Hoe het ook zij, vandaag begint Ingrid in een nieuwe baan, als verzorgster in een tehuis voor bejaarden, in Malmköping.
Na de eerste werkuurtjes glundert ze van oor tot oor. Ze is helemaal in d'r nopjes met die 'knuffelbejaarden', haar (eindelijk!) collegae en vooral de uitdagende werkzaamheden: "Ge-wel-dig! Dit had ik al veel eerder moeten doen! Hier ging het mij al die tijd al om. Eindelijk gelukt!".
Vanaf volgende week mag Ingrid ook meedraaien in de nachtdiensten. Maar ze laat zich niet uit het veld slaan en gaat de uitdaging dubbel en dwars aan. We houden jullie op de hoogte.

Zomeravondfeest

Zomerburen Carina en Josef nodigen ons uit voor een BBQ in het groen. Totte en Kerstin zijn er ook, en we hebben een heerlijke gezellige avond en komen niet uitgesmuld van de lekkernijen die ze hebben bereid. Het geheel wordt gelardeerd met vele vrolijke verhalen en de lachsalvo's zijn niet van de lucht. Het wordt hilarisch als de eerste knotten opduiken en Kerstin haar hoedje-met-muggennet opzet.
Pas na middernacht keren we huiswaarts. In de schemer van de middernachtzon lopen we door de weien en het bos. Een mistsliert hangt tussen de hoge grassen en verderop klinkt zachte muziek en branden gezellige kaarsjes. De lucht is gevuld met een zoete, kruidige geur. Zwedens Zalige Zomer!

Nationaldagen

Het is nationaldagen vandaag, de nationale feestdag. Deze (vrije!) dag is een jaar of vijf geleden ingevoerd en werd omgeruild voor tweede pinksterdag, want dat (Pinksteren dus) werd al jaren niet meer gevierd. Behalve in de meubelwinkels dan.
Ofwel, 'n extra vakantiedagje voor ons beidjes, en dat komt wel héél goed uit want de zon schijnt en schijnt en schijnt. In de middag stijgt het kwik over de 30 graden grens, nee niet in de zon, maar in de schaduw...! Kejje nagaan. In tegenstelling tot elders in Europa is de hitte uitstekend te verdragen, want het is een droge, uiterst aangename warmte. Maar onze kefpelsjes Àhkkà en Matsi verkiezen liever de schaduw...

Tuinfoto's

Op veler verzoek publiceren we enige foto's van onze tuin. Nou ja, tuin. Een deel laten we over aan de natuur en krijgen felgekleurde lupines, sierlijke varens, wilde rozen en vrolijk fluitekruid. Klik op de foto voor een vergroting.

Bijzonder plantje

Nabij Bastbråten doet Ingrid een bijzondere ontdekking. Midden op het weggetje staat een rode bloem met dikke gele stampers. Bioloog Cas wordt erbij gehaald maar ook hij kan niet verklaren wat dit voor bloem is. Het heeft de behaarde stengel en blaadjes van een aardbei, de bloemblaadjes lijken op die van een ranonkel en -helemaal bijzonder- uit de kern hangt een bruin kelkje in de vorm van een kwastje. Het hele plantje is ongeveer 10 à 12 cm hoog en er staat slechts één exemplaar. Heb jij enig idee? Laat het ons weten, we zijn heel nieuwsgierig! Bel, mail, msn, schrijf, sms, rooksignaal, mms!

In bad? Ja graag!

Al ruim anderhalve week zijn de middagtemperaturen ruim boven de 25 graden. Voor onze twee spring-in-'t-velds zijn die kwikstanden helemaal niets. Normaal gezien krijg je hen slechts met de grootste moeite in bad. Maar nu niet: met plezier laten ze zich in de grote teil hijsen en vol kletsen met verkoelend water. 'n Uur of twee later staan ze weer bij ons: "Mogen we nog een keertje? Asjeblief.....?"
De dagelijkse wandeling korten we in en doen we in de licht koelere avonduren. Meestal lopen we een rondje Bastbråten, een verlaten huis, over de heuvel aan de voorkant van ons erf. In de lucht langs de veldweg hangt een zwerm knott (zie foto), dat zijn piepkleine, stekende muggetjes waar zelfs de elanden voor op de vlucht kunnen slaan. Ze laten ons (nog) met rust.
De vraag is: hoe lang is nog...

Ons zomerse leven

Korte nachten en eindeloze zomerse dagen, juni en juli zijn de maanden waarin het nauwelijks donker wordt. Zo rond half drie in de vroege ochtend komt de zon uit de bedstee en verdwijnt pas 's avonds om half elf voor een kort dutje achter de bomen. Rond het middernachtelijk uur schemert het, maar al gauw komt het daglicht weer terug.
Wij leven vooral buiten: hobbyen in de tuin, een ontspannende wandeling door de eeuwig zingende bossen, grillen met een keur aan smakelijke hapjes, enzovoort. 't Is dat er brood op de plank moet komen maar het liefst zijn we nu thuis. Ofwel: we leven het bosrijke leven!

Eriksberg, 2 jaar

Hieperdepieper, hoeraaaaa! We vieren een klein feestje want vandaag wonen we exact twee jaar op Eriksberg. Bovendien is het morgen 2 jaar geleden dat Àhkkà en Matsi bij ons kwamen wonen. Soms denk je wel eens: ongelooflijk, waar blijft de tijd. Doch neem van ons aan dat dat voor ons (behalve een enkel dippie) vooral een gelukkige tijd is.