Nu het beton is aangehard kan het gat worden gedicht met aarde. De kruiwagen maakt menig rondje want de gegraven kuil was nogal ehhh veel te groot. Af en toe voert Cas een verplicht vreugdedansje uit, immers de grond moet stevig worden aangestampt.
En nu kan eindelijk de vlaggenmast worden gemonteerd. Bouten en moeren op hun plek, nog even kijken of alles waterpas is en dan het moment suprème: het gevaarte gaat naar zijn rechtopstaande bestemming. Vanwege de duisternis lukt het niet meer met een wimpel, maar... de mast stáát, loodrecht en fier in de heldere avondlucht.
