Onafgebroken valt de sneeuw, meestal matig maar soms ook erg dicht. Aanhoudend moet Ingrid naar buiten om een doorgang vrij te houden naar het hok en de weg.
Ze staat er helemaal alleen voor, want de door griep gevelde Cas waagt zich gezondheidshalve niet buiten de deur en bivakeert op de bank voor de televisie.
"Nog een kopje thee?", vraagt Ingrid als ze weer binnen is en merkt lachend op: "Volgens mij vind jij het helemaal geweldig om zo betutteld te worden met je griep!". De twinkeling in Cas' oogjes zegt genoeg...
