Sinds mei is er niets veranderd op het webblog. Is er iets aan de hand? Zijn jullie ons vergeten? Waarom horen we niets meer? Hebben jullie d'r geen zin meer in? De allerallerergste die we lazen in 'n mail: komen jullie terug naar Nederland?Ons kort maar krachtige antwoord: niets van dat alles. We hebben het gewoon ongelooflijk druk en ons webblogje is er -spijtig genoeg- nogal héél véél bij ingeschoten.
Met ons gaat alles goed tot zeer goed. Ingrid verfde de hele bovenverdieping en is afgelopen week geslaagd (met zeer hoge punten!) voor haar studie. Binnenkort mag ze zich officieel undersköterska noemen, zeg maar: onderverpleegster. Cas verdeelt zijn tijd tussen onze bouw, het werk (projektleider digitaal archiveren voor 40 gemeentes) en de politiek (zondag verkiezingen, spannend!).
We zitten dus allesbehalve stil. Vanaf oktober wordt het wat rustiger en dan kunnen we, zoals het er nu naar uitziet, weer bloggen als vanouds. Als voorproefje (en bewijs voor onze ontelbare zweetdruppels) hebben we hieronder een aantal artikeltjes met foto's geplaatst.
Lees ze en blijf lezen! Dit bloemetje is voor onze trouwe fans!