Orchidee op grasmat

Behoedzaam laveert Ingrid de grasmaaier langs een klein wonder op onze grasmat. Nabij het werkhok ontdekten we een opkomende orchidee, een echte! We hebben totaal geen idee hoe deze zeldzame en beschermende plant hier is gekomen. In de wijde omtrek zijn wel meerdere exemplaren te zien, maar niet in onze direkte omgeving. Voor de zekerheid plaatsen we een aantal plankjes rond de nog niet bloeiende bloem, zodat we er niet per ongeluk op trappen.

Almalander is onze naam

Reuze trots zijn we op onze nieuwe achternaam

Almalander

Nee, geen grap maar echt waar! De naam Alma is een direkte verwijzing naar ons huis Eriksberg. Erik en Alma waren de eerste bewoners hier (in 1850) en Eriks naam werd "vereeuwigd" in de naam van het huis. Met onze nieuwe achternaam "vereeuwigen" we nu ook Alma. Almalander betekent "van het land van Alma". De naam Almalander staat op ons beider naam gereserveerd èn geregistreerd, en zowel Cas als Ingrid hebben vanaf nu één en dezelfde achternaam. Zegt het voort, zegt het voort: Almalander is de naam!

In Tallinn

De hele week is Cas voor een conferentie in Tallinn. De hoofdstad van Estland is werkelijk een bezoek waard, vooral het oude gedeelte dat niet voor niets 'n plek heeft verdiend in de Unesco werelderfgoedlijst. Hier zijn enige beelden van deze magnifieke stad.

De vogelaars

Net als vorig jaar organiseert onze buurtraad in onze direkte omgeving een vroegevogeltocht, geleid door een tweetal kundige (en zeer ervaren) leden van een ornitologische vereniging. Het vele gereis en het vroege tijdstip zijn voor Cas geen beletsel en doet mee aan deze leerzame vogelspiedtocht, samen met ruim 10 andere liefhebbers.
Tijdens de tocht horen we vele bekende, maar ook een aantal bijzondere geluiden zoals de auerhoen, de boomleeuwerik, de tjiftjaf (zeldzaam hier) en de kraanvogel. Bij terugkomst zien we nog iets anders: een tweetal bevers glijden het meertje in en klappen met hun staarten op het wateroppervlak. 't Is geheel op zijn plek, dit applaus voor een mooie tocht.

Bliksembezoekje Borgharen

Het is slechts voor een paar uurtjes maar Cas' ouders zijn desalniettemin ontzettend blij hun oudste een avond, nacht en ochtend over de vloer te hebben. Uiteraard willen ze alles weten van de nieuwbouw, het werk en ons Zweedse leven in het algemeen. Voor de gelegenheid heeft Cas een hele fotoreportage gemaakt en kunnen de oudertjes meegenieten van onze inspanningen.
Vader Pierre troont Cas mee naar het recent in Borgharen aangelegde uitzichtpunt, waarvandaan je over de wijde omgeving kunt uitkijken. Daarna is het alweer tijd voor de terugreis naar Zweden. Tot heel gauw!!

Rondreis

Twee weken lang reizen, reizen en nog eens reizen. Tsja, Cas zal weten dat hij projektleider is. Eerst met de trein naar Järfälla (bij Stockholm), daarna opnieuw de trein in naar het 500km zuidelijk gelegen Malmö, morgen opnieuw naar huis. Woensdag met het vliegtuig naar Nederland voor een conferentie in Zeist en een bliksembezoek aan Cas's ouders, vrijdag weer terug. En om het allemaal af te sluiten: aanstaande zondag met het vliegtuig naar Tallinn in Estland voor een 5-daagse conferentie. Pfffff.....

Bouwupdate

Deze dagen zijn we druk doende met het isoleren van het plafond en de wanden in de uitbouw. Iedereen die al eens heeft gewekt met glaswol weet dat dat geen pretje is. Mondmasker en ogenbescherming zijn belangrijke attributen. En die niesbuien horen er gewoon bij, bwèhhh! De eerste helft is nu gereed, nu de andere helft. Tegenzin of niet...

Rabarbertijd

Onze rabarber groeit als ehhh rabarber. De stengels zijn nog niet helemaal rijp, maar met de huidige warmte kan volgende week de eerste oogst van het seizoen worden binnengehaald. Nog eventjes en we kunnen weer smullen van een mumsie rabarberpaj!

Rotstuintje

Het perkje aan de oostkant van ons huis ziet er een beetje verwaarloosd uit, maar daar komt vanaf nu verandering in. Ingrid ziet het helemaal zitten met een keurig rotstuintje. Even later zijn we druk doende met het slepen van stenen en keien, een gewichtige klus. Aan de bosrand liggen genoeg exemplaren, dus errug ver hoeven we niet te slepen. Bovendien hebben we een stevige bolderkar voor het vervoer.
Anderhalf uurtje later ziet het er allemaal heel anders en een stuk mooier uit. Kijk maar!

Iedereen blij

De grote blauwwitte vogel is keurig op tijd en even later komt Ingrid de aankomsthal van Skavsta uitgelopen. Taxi-Cas staat netjes voor de deur en in een rustig gangetje rijden we saampjes naar huis. De hunnekes zijn blij, de man is blij, Ingrid is blij. De hele familie is weer bij elkaar.

Hoera, hij is er!

De deur gaat open en onze twee deugnietjes rennen naar buiten. Deze ochtend krijgen ze een bijzondere verwelkoming want "Koekoek, koekoek, koekoek, koekoek...!" schalt het door het bos. Mevrouw of meneer Cuculus laat in alle vreugde horen in ons bos te zijn. Welkom terug!

Prachtig weer in Eskilstuna

Picknickkorfje gevuld, uitbundige zon, een sprei in het gras, 24 zalige graden, de geur van zonnebrandcrème, frisgroene blaadjes aan de bomen..., hier aan de waterkant in het centrum van Eskilstuna.

Waar blijft ze nou?

Met een eindeloos geduld zitten Matsi en Àhkkà voor het hek. Waar blijft hun baasje Ingrid nou? Zo rond deze tijd komt ze altijd thuis van d'r werk. Bij elk geluid worden de oortjes verlangend gespitst, en maar wachten, wachten, wachten. Zielig nietwaar? Immers, hoe leg je hen uit waar Heerlen ligt?

Zonne-aanbidster

Dikke jas? Als de zon schijnt ligt Àhkkà op 'haar' bankje bij de voordeur. Hijg hijg hijg...

De hoogte in

Van timmerman Kaj lenen we een verrijdbare stelling en nu kunnen we aan de slag met de isolatie van het plafond. Dat is geen gemakkelijke opgave, vooral als je bent geboren met een (ongezonde?) portie hoogtevrees. Bijkomend nadeel is het enorme prikgehalte van de glaswol, resulterend in uitbundige niesbuien, ondanks mondkapje en beschermende bril. Maar het werk moét gewoon gebeuren, leuk of niet. In deze laten namiddag zit de eerste deel er tegenop, de komende weken volgt de rest.

Ruik eens

De warme zon en de staalblauwe hemel zijn weer helemaal terug. De paardebloemen staan nu in uitbundige bloei. Heb je er al eens aan geroken? Moet je beslist eens doen: je wordt beloond met een heerlijke zachtzoete geur. Bij ons staan ze volop, zoals op dit bosweggetje nabij Pettersborg.

Nieuw gruis

De voorbije winter heeft onze bosweg bepaald geen goed gedaan. Door de strenge vorst ontstonden enorme scheuren en diepe gaten. Het was behoorlijk laveren tussen de hobbels en de bobbels. Boseigenaar Holmen schiet ons te hulp en komt vandaag met heel wat karrevrachten grind en gruis. Zo, dat ziet d'r meteen een stuk beter uit. Morgen gaat de wegschraper-met-hark er nog eens overheen, en is het leed helemaal geleden.

Weekje op en neer

't Is weer tijd voor een bezoekje aan de pap en de mam, want het is alweer drie maanden geleden dat Ingrid voor het laatst in Heerlen was. Gelukkig is vliegen tegenwoordig de gewoonste zaak van de wereld, en voor een habbekrats reis je vliegensvlug van Skavsta naar Eindhoven. Koffertje inchecken, door het detectiepoortje, nog even zwaaien naar wegbrenger Cas, en dan het vliegtuig in. Geweldig toch?

Winterkleed in mei

Het begon gisteren met een klein beetje. Deze ochtend valt het met bakken tegelijk uit de hemel: SNEEUW! Ja, echt waar! Mei of niet, het sneeuwt als een gek en het is amper boven nul. Cas hoeft slechts 30 meter te lopen vanaf de auto, maar ondanks dat is hij binnen een mum van tijd veranderd in een sneeuwmannetje. Waar is dat voorjaar opeens naartoe? Skivakantie soms? Bah!