Het perkje aan de oostkant van ons huis ziet er een beetje verwaarloosd uit, maar daar komt vanaf nu verandering in. Ingrid ziet het helemaal zitten met een keurig rotstuintje. Even later zijn we druk doende met het slepen van stenen en keien, een gewichtige klus. Aan de bosrand liggen genoeg exemplaren, dus errug ver hoeven we niet te slepen. Bovendien hebben we een stevige bolderkar voor het vervoer.Anderhalf uurtje later ziet het er allemaal heel anders en een stuk mooier uit. Kijk maar!
