Een heftige storm trekt over Eriksberg en de zware wind blaast de plooien uit mijn broek, maar Matsi en Àhkkà rennen onverstoord en keffend over de grasmat. "Lekker weertje, Cas, laat ons maar even buiten spelen!", hoor je hen denken. Inderdaad, deze avond is het bijna zomers en onvoorstelbaar warm buiten, zo'n 12 graden Celsius. Ja, je leest het goed: twaalf graden!
Het bos zwiept in de wind en de bomen hebben het behoorlijk te verduren. Steunend bieden ze weerstand aan dit natuurgeweld. Af en toe is een verontrustend gekraak te horen. Dat belooft weinig goeds voor onze elektriciteitsvoorziening want hier komt alle stroom via bovengrondse leidingen.
Om 00:30u is het pikdonker. Wèg stroom. Geen licht, geen verwarming, niets meer. Op de display van de GSM verschijnt een SMS: stroomonderbreking in Stålbåga, Eklången en Gåsnäs. De natuur laat opnieuw weten wie werkelijk de baas van de wereld is.
Gelukkig is het zo goed als onbewolkt en staat een halfwassen maar vooral heldere maan aan de hemel.
Een meisje van het elektriciteitsbedrijf vertelt ons dat het 'wel even kan duren, maar we doen ons best'. Ruim 3 uur later krijgt de vriendelijke meid helemaal gelijk en floepen de buitenlampen weer aan. Het leed is geleden. Voor deze keer...!
