Overstekend wild

We dachten bijna dat we ze nooit meer zouden zien, maar gelukkig, ze zijn er nog. In de vroege ochtend lopen opeens een moeder eland met haar kind over de weg nabij Högsten. Cas remt de auto en kijkt zijn ogen uit naar deze mooie hanglippers. Met een logge elegantie hobbelen de dieren over de weg om even later tussen de bomen en struiken te verdwijnen.
Dezelfde dag heeft ook Ingrid een heerlijke ontmoeting en ziet een drietal reeën op het kruispunt met de verharde weg.
Zo zien we ook af en toe een vos en/of een stevige wilde haas. Het summum van het dierenrijk alhier hebben we nog niet gezien.
Nòg niet, maar de kans is groot want van de zomer zagen we z’n pootafdrukken in onze tuin: de lynx! Echt waar.