In geuren en kleuren

Het zit in je haren, het plakt of je huid, het danst in je neus. Het bos hangt vol met de zoete odeur van duizenden lelietjes-van-dalen. De witte belletjes verspreiden een overheerlijke lucht die je het liefst elke dag, elke minuut om je heen zou willen hebben. Verderop staat buigzaam en nederig het knikkende parelgras, een sierlijke grassoort die hier uitgebreid in het wild te bewonderen is. Tip: vaak kijk je er zo langs heen, maar als je een momentje heb, neem dan eens de moeite om te kijken naar de verschillende grassoorten die je ziet. En ontdek, net als wij, de schoonheid ervan.
Cas is helemaal onder de indruk van de grote hoeveelheid van een bloem uit zijn kindertijd: de lupine. Overal staan ze langs de weg, in de berm of zomaar op een veld. Paars, rose, wit, donkerrood alsook diverse variaties hierin. Het zijn trouwens prima snijbloemen en menige vaas wordt dan ook met lupines gevuld.

Opnieuw een dam!

Het zijn echte bouwkunstenaars, die bevers. Dachten we dat we hun dam hadden weggehaald, blijkt er nog een te zijn. En deze is een stevige, met een verval van liefst 1 meter en een breedte van zo’n 4 meter. Gelukkig beschikken we, sinds een grijs overstromingsverleden, over een waadpak en vanavond staat Cas tot zijn middel in het water en begint aan het verwijderen van de stammen, stokken, takken, bladeren, modder en meer van dat alles. Al gauw ontstaat een bres in de dam en begint het water volop te stromen. Na ruim anderhalf uur ploeteren is zo goed als alle materiaal verwijderd en is de beek veranderd in een redelijk wilde stroom die zijn weg verder naar beneden zoekt. Door het vele water ontstaat stroomafwaarts een behoorlijke overstroming (waar kennen we dat ook alweer van?) en verdwijnen planten en struiken tijdelijk onder water. In het bos achter ons huis zakt het waterniveau gestaag. Morgen nog even controleren of Ed en Willem niet toevallig zijn teruggekeerd. Je weet immers maar nooit met die knagende bomenvellers.

Rondreizen en kamperen

Nog enige weekjes slapen en dan beginnen de zomervakanties. Erop uit met de caravan of de tent. Of wellicht huur je ter plekke een sommarstuga. Kamperen in Zweden is stukken goedkoper dan elders in Europa. De duurste campings zijn gelegen aan de Zweedse westkust. Meer naar het noorden of landinwaarts wordt het soms absurd goedkoop! Hier enige tips waar je zoal naar toe kunt gaan. Via de links kun je verder klikken naar meer informatie: wees niet bang dat je verdwaalt in de Zweedse taal want alle sites bieden informatie in het engels of zelfs duits. Laat je muis en vooral je ogen maar eens lekker gaan....

Småland

In het zuiden van het land ligt Småland, vooral bekend door zijn bossen, meren en de verhalen van Astrid Lindgren. Leuke plekken om te bezoeken zijn de plaats Eksjö en Katthult (hier werd de serie Emil opgenomen). Vind je het leuk naar toeristen te kijken, ga dan naar Gränna aan het grote meer Vättern. Hier kun je oversteken naar het 15km lange eiland Visingsö. Erg leuk. Neem vooral je fiets mee!

Öland

Öland is een eiland voor de zuidoost kust en is makkelijk bereikbaar via een brug met een enorme, hoge overspanning. Bovenop de brug heb je een weergaloos uitzicht. Öland is bekend vanwege zijn heidevelden, bijvoorbeeld Alvaret, met vele zeldzame planten en bloemen. Ga vooral naar de Ölandse noordoost kust, met kilometers lang prachtig zandstrand. Het strand loopt zeer geleidelijk af in het water, perfect voor kleinere kinderen. Wij verbleven ooit op de fantastische camping Böda Sand.

Bohuslän

Bohuslän is de streek boven de plaats Göteborg (westkust=Zweedse Riviera) en wordt gekenmerkt door zeer fraaie, afgesleten rotspartijen met een magnifieke lichtval, mini-fjordjes en knusse, gezellige visserdorpjes. Vooral Smögen en Kungshamn staan bij ons hoog op de favorietenlijst. Camping Solvik stal ooit onze harten, prachtig gelegen in een voormalige fjord.

Onder Stockholm

Zo´n 50km ten zuiden van Stockholm ligt het leuke plaatsje Trosa, waarover je al meer kon lezen hier op ons webblog. Op een nabijgelegen eiland (via brug bereikbaar) ligt camping Trosa.

Naar Lappland

Houd je van ABSOLUTE stilte en rust en maakt het niet uit dat je dan wat langer moet reizen? Dan moet je zeker naar het indrukwekkende, ontzagwekkende Lappland. Campings zien aldaar niet zo dik gezaaid als in het zuiden maar ze zijn er beslist, onder andere bij Stora Sjöfallet en nabij de plaats Jokkmokk. Ga vooral naar de 6000 jaar oude nederzetting Vuollerim en het Ájtte museum. De moeite waard!

Het eiland Gotland

Heb je nog enige tijd over, neem dan het pont naar kalkeiland Gotland, vooral in augustus de moeite waard vanwege de Medeltidsveckan (Middeleeuwse week). Je weet niet wat je ziet!

Heb je meer info nodig? Draal niet ons te mailen.

2e Pinksterdag?!

Sinds 2005 kent men in Zweden geen 2e Pinksterdag meer. Dat wil zeggen: de benaming bestaat nog wel maar het is geen vrije dag en evenmin een feestdag. Werken dus!
De eerdere vrije dag is omgeruild voor 6 juni, Svenska flaggansdag (de dag van de Zweedse vlag), Zwedens nationale feestdag. Mocht 6 juni in een weekend vallen, dan wordt deze op een andere manier gecompenseerd.
Volgende week woensdag hebben wij dus vrij. Mooi geregeld!

Knott en krachtig

Met het lengen van de dagen stijgen ook de temperaturen. Heerlijk om buiten bezig te zijn, bijvoorbeeld gras maaien (vers gemaaid gras ruikt zo lekker), beetje knutselen, lekker grillen of zomaar lummelen in een stoel.
Maar er is meer. Het begint met een kriebeltje, vervolgens een leuke jeuk (en stevig krabben) en voor je weet zit je de hele tijd met je handen en armen te wapperen. Om ons heen zwermen insecten van allerlei slag die graag een „hapje Cas of Ingrid“ willen proeven. Muggen, horzels, vliegen, dazen en vooral de knotjes. Knotjes zijn piepkleine muggetjes die geen boodschap hebben aan insecten-sprays. Daarnaast nemen ze elke muggennet- of klamboehindernis met het grootste gemak. Geen gaatje zo klein of de knott komt er wel doorheen. Voor de kriebel-fantasten onder jullie kunnen we nog meedelen dat in het noorden van het land hele 'knottwolken' voorkomen. Daar gaan zelfs de elanden voor op de vlucht. Juni is dè knottmaand bij ons.

Zeg eens, wat prikt daar?! Begint het al te jeuken bij je???

Overstroming bij Eriksberg

Het zijn geen toestanden zoals in Borgharen en Itteren. Evenmin hoefden we een reddingsboot aan te schaffen of een crisiscentrum in te richten. Maar toch: in het bos bij ons achter, werden we de voorbije dagen geconfronteerd met een heuse mini-overstroming.
Door het bos stroomt een beek, ongeveer twee meter breed, en deze was buiten zijn oevers getreden. Regen van betekenis was niet gevallen en het was even gissen naar de reden van dat gestegen waterpeil. Cas trok de stoute laarzen aan en ging op onderzoek uit, stroomafwaarts en plons-plons door het natte bos. Al gauw werd de oorzaak ontdekt: een stel onverlaten had midden in de beek een behoorlijk bouwwerk neergezet. Illegaal en zonder bouwvergunning, je moet maar lef hebben.
Maarrrr, mooi om naar te kijken, zo’n stevige beverburcht!
In onze omgeving zit behoorlijk wat familie van Ed & Willem uit de Fabeltjeskrant. Bouwen kunnen ze, zonder weerga. Alleen de plek was iets minder mooi gekozen, althans voor ons. Het is een beetje zielig voor onze bomenknagers maar de dam moet helaas weg, zodat het water gestaag kan stromen en de bosgrond wederom droog is.

Moederdag

Aanstaande zondag vieren we moederdag. Inderdaad, de Zweedse moederdag is altijd op de laatste zondag van mei. Kortom, alle moeders, van harte gefeliciteerd en een hele fijne dag gewenst. Een bos rozen is zekers op zijn plaats!! Zoals we vroeger -en nu nog- zongen en zingen: 't Is moederdag, 't is moederdag, 't is MOE-DER-DAG!!

Ingrid live met de Java Jive

Converteren, aanpassen, knippen, plakken, uploaden. Het leven van jullie webredacteur gaat niet over rozen....! Maar hier is dan eindelijk de beloofde videoclip van Ingrid's optreden. Zet je luidsprekers aan en klik hier om te kijken. Houd rekening met een kleine wachttijd.
Wat bij MTV niet kan, kan hier wel: je kunt de clip ook downloaden. Gratis en voor nix. Klik rechts op de link en dan 'Opslaan als'.

Carl von Linné

Voor wie het nog niet weet: dit jaar wordt de 300-ste geboortedag van Carl Linnaeus gevierd. Linnaeus was de botanicus die in de 18e eeuw wereldfaam verwierf door alle planten en dieren in kaart te brengen en van een, vaak fraaie, Latijnse naam te voorzien. Wat te denken van Betula Pendula? Of Briza Maxima? Of Alces Alces?
Zeg nou zelf, de man was behoorlijk cool voor zijn tijd!

Linnaeus, ook bekend onder de naam Carl von Linné, werd geboren op 23 mei 1707 in Råshult, een klein dorpje in de zuidelijke provincie Småland. Hij is 's werelds bekendste Zweedse natuuronderzoeker. Men noemt hem ook wel de bloemenkoning. Aldus heeft men in Zweden een prachtig bloementje naar hem vernoemd, de Linnea, zie de foto hiernaast.
Heel veel (engelstalige) informatie vind je op de jubileum website. Kijken dus!

Wat betekent torp?

"Torp, wat betekent dat eigenlijk?", zo luidde de vraag in een recent ontvangen email, meteen gevolgd door "Dat is zeker hetzelfde als het nederlandse woord dorp, nietwaar?"
Tijd om een en ander uit te leggen en (wellicht) recht te zetten.
Torp betekent zoveel als pachtboerderij en was de benaming voor de kleinere huisjes die her en der op het platte land of in het bos werden gebouwd en bewoond. Meestal waren het kleine boerderijtjes met een enkele koe, een varken en een groententuin. De bewoners van een torp waren vaak arme, hardwerkende lieden die leefden mèt en vàn eenvoudige middelen.
Soms werd een torp gebouwd voor een dominee of andere geestelijke, zo'n huis heette dan een prästtorp. Een andere variant is een soldattorp, je raadt het al: een kleine boerderij voor iemand die in het leger had gediend.
Afsluitend nog een kleine, grammaticale aanvulling: torpet is "de pachtboerderij", want in de Zweedse taal wordt een lidwoord achter het zelfstandig naamwoord geplakt.

Nattigheid

Aan alle leuke dingen komt wel eens (eventjes!) een eind. Tien dagen vakantie zijn snel, zelfs onwaarschijnlijk snel voorbij gevlogen. Onze (schoon)ouders willen niet naar huis en zouden het liefst hier willen blijven. Maaarrr, ze komen terug! Augustus, september, zo staat het in de sterren, wie zal het zeggen?!
Op het vliegveld nemen we afscheid: bedankt, bedankt, bedankt! Zelfs de meid van de bewaking houdt het niet droog...! O ja, kan iemand een bakje rodebietensalade langsbrengen in Heerlen? Dat zijn ze vergeten!!

Op de valreep

Je moet maar geluk hebben en soms zit dat geluk in een klein hoekje achter een boomstronk. Niet veel toeristen kunnen het vertellen, maar Ingrid's ouders zagen er een: een eland. Tussen het groen priemt een stel oren de lucht in. Het beest laat zich niet van de wijs brengen en (schoon)pa kan met gemak een paar foto's maken. Als wij het proberen hebben we minder geluk, daar staan we dan met onze tele-lens, je zou de trekker willen overhalen...

Daar bij de waterkant

Vandaag gaat de reis naar Trosa, een plaatsje aan de Zweedse oostkust in het scherengebied. De scheren bestaan uit honderden, zo niet duizenden eilandjes van groot tot klein. Op de allergrootste varianten vind je schilderachtige dorpjes, vaak met een vissershistorie. Op de kleinere exemplaren staat soms een enkel huis, meestal privébezit. Zo hadden de leden van de groep ABBA een eigen eiland met huis waar ze hun wereldberoemde muziek componeerden en instudeerden.
Trosa blijkt inderdaad erg mooi te zijn, maar eerlijk=eerlijk, wij vinden het plaatsje Smögen aan de Zweedse westkust mooier. Maar geen gezeur, ook hier is genoeg te zien. Dwars door het plaatsje loopt een klein, zeer fotogeniek kanaal met aan weerszijden prachtige oude houten huizen. Een stevige zon maakt de pret compleet als we ons neervleien op een terras aan de waterkant. Volgens (schoon)ma hebben ze hier de lekkerste cappucino van de hele wereld. Dat geldt ook voor de geserveerde worteltjescake.

Later rijden we via een smalle brug naar een zuidelijk gelegen eiland.
Op de zuidpunt heb je een adembenemend uitzicht over het water. Ingrid, die even vooruit gelopen is, komt hollend terugrennen dat "...we dit MOETEN zien!" Inderdaad, het is werkelijk een oogstrelend plaatje, naar alle kanten. Ingrid wenst dat ze hier zal wonen en claimt alvast een boot. Boven ons krijsen de meeuwen het hoogste lied.
We lopen de aanlegsteiger op en snuiven de zoete zeelucht op.
Kampeerders opgelet: hier is tevens een camping, voorzien van allerlei sterren en dito gemakken zoals strand, aanlegsteiger, vismogelijkheid enzocetera!

Baroktijd

Fiholm slot is werkelijk een parel! Het landgoed ligt noordoostelijk van Eskilstuna en herbergt allerlei gebouwen met sierlijke ornamenten. Een en ander is ontworpen en gebouwd door een fransoos die het wel had gezien in zijn geboorteland en een nieuwe toekomst zocht en vond in Zweden. Je waant je helemaal in de tijd van de barok en het enige dat ontbreekt zijn de hoge pruiken en de allesverdovende parfums....!
In de voormalige paardenstal is een kleine tentoonstelling ingericht van een stel niet al te talentvolle kleinkunstenaars. En zo zitten we alras aan tafel met koffie, thee en gebak, da's pas smaakvol!

Runetekens

Vlakbij Eskilstuna, in de buurt van de draf- en renbaan Sundbyholm, aanschouwen we een prachtige en goed geconserveerde rotstekening. Hier was ooit een brug over een water doch zowel brug als brede water zijn verdwenen. Alleen een smalle beek en de tekening zijn de getuigen van weleer. We praten over ruim 1000 jaar historie (!), inderdaad: uit de Vikingtijd.
Op het informatiebord kunnen we lezen dat bruggen en andere bouwprojecten veelal vrouwelijke opdrachtgevers hadden. Jaja, die rauwdouwers van toen waren behoorlijk geëmancipeerd.
De tekst in de tekening is geschreven in runetekens, een schriftsoort die nog tot rond 1800 in Zweden werd gebezigd. Met een beetje handigheid kun je de tekens 'vertalen' naar arabisch schrift. Een cursusje Zweeds wil ook wel helpen maar mocht je het allemaal te moeilijk vinden, de tekst hieronder luidt: Sigrid bouwde deze brug.

Holzhackerbuben

Nog geen 20 jaar geleden was je weken in de weer met het zagen en kappen van hout.
In 2007 is de moderne mens voorzien van handige hulpmiddelen zoals een zaagmachine, een elektrische houtklover èn een (schoon)pa. Gemak dient de mens!
Afgelopen herfst kregen we een flinke lading berkenhout van de eigenaar van het bos dat achter ons huis ligt. Het frisse weer van vanmiddag is een prima reden de mouwen uit de overall te steken en de boel te verwerken. Eerst zagen, dan kloven en vervolgens alles opstapelen in onze houtopslag. Liefst vijf volle kruiwagens liggen nu te drogen en te wachten op de volgende winter(s).

Moét je doen: Stockholm

Zwedens hoofdstad Stockholm is een geweldige stad, een absolute moet-je-doen voor iedereen. De stad is gebouwd op een aantal eilanden die door een grote hoeveelheid bruggen en tunnels met elkaar verbonden zijn. Het mooist is het oude centrum, Gamla Stan (de oude stad) geheten, met een wirwar van de meest schitterende straatjes, steegjes en doorkijkjes.





Hoe je er komt? Loop vanaf het centraal station via de Drottninggatan naar het gebouw van Sveriges Riksdag (parlementsgebouw), en dan schuin oversteken naar het koninklijk slot. Achter het paleis ligt Gamla Stan. Als je rond de middag komt (1215u om precies te zijn), dan kun je kijken naar de wisseling van de paleiswacht, inclusief alle pracht en praal, bazuingeschal en het nodige tromgeroffel.
Nog een leuke tip: meteen achter het slot ligt een klein museum ter nagedachtenis van zanger Cornelis Vreeswijk, in Zweden nog altijd een wereldberoemdheid van jawelste!
Slenteren, kijken, genieten, lekkere hapjes, kunst en antiek, allerlei boetiekjes, gezellige pleintjes, kinderkopjes, kleuren en geuren, vriendelijke mensen, etcetera, etcetera.Mocht je er nooit geweest zijn (foei...), dan weet je nu wat je te doen staat.
In de zomer is Stockholm op zijn mooist. Hieronder nog wat meer foto's en je weet het: aanklikken = uitvergroten !!

Driemaal onderweg

Gezamenlijk rijden we naar de plaats Flen om Ingrids allernieuwste, Zweedse rijbewijs op te halen. Nee, er was niks mis met onze eerdere roze papiertjes maar het is beter een lokaal identiteitsbewijs te hebben. Je vult een formulier in en stuurt dit samen met het oorspronkelijke rijbewijs naar de provincie. Enige weekjes wachten, bedragje betalen en dan is het zover. Vanaf nu hebben we beiden een handzaam roze kaartje, Ingrid met B en Cas met BE.

"Brood op de plank!", roept Ingrid naar haar ouders op de vraag waarom ze vandaag moet werken en ze vertrekt naar Strängnäs. Dus aan Cas vandaag de taak alléén voor gids te spelen. Da's niet zo moeilijk en even later staan schoonouders met schoonzoon in Malmköping. Het plaatsje kan zó een plek innemen in een of andere Anton Pieck-prent met mooie oude panden en schilderachtige huisjes inclusief diverse grappige en interessante snuisterijen-winkeltjes. En net als gisteren zijn de ah's en de oh's niet van de lucht!

Na thuiskomst besluiten Cas en schoonvader Jan tot een (korte) wandeling in de direkte omgeving van ons huis. Hun tocht gaat voorbij enige zomerhuizen en onderweg zien ze allerlei, in het wild bloeiende bloemen, de foto's spreken voor zich.
In sommige landen moet je deze bloeiers kopen, hier staan ze aan je voeten, bijvoorbeeld sleutelbloemen, maartse viooltjes, steenbreek, dotterbloemen, waterlelies, wolfsmelk, en zo kunnen we nog vele pagina's lang doorgaan.

Toeren door Sörmland

Over enkele weken wonen we een jaar op Eriksberg maar dankzij Ingrids ouders komen we eindelijk ergens. We waren altijd maar bezig met verbouwen en namen ons niet de moeite onze zinnen af en toe eens te verzetten. Maar nu komt het er dus van!
We willen niet opscheppen maar we wonen ècht in een magnifiek en prachtig deel van ons land. Niet voor niets wordt deze streek de 'tuin van Zweden' genoemd met om elke hoek steeds wisselende en bovenal oogstrelende landschappen, pittoreske dorpen en stadjes alsook de nimmer vervelende natuur.
Gisteren waren we in Mariefred, ongeveer 45km hiervandaan, gelegen aan de oevers van het meer Mälaren, met het indrukwekkende slot Gripsholmen. We konden overal vrij rondlopen en -kijken en konden lezen dat vanaf 15 mei tot 15 september het slot ook van de binnenkant te bezichtigen is.





Het plaatsje Mariefred is een must, met z'n leuke straatjes en huisjes. Daarna lekker gebak eten bij Café Blå Katten.

Vandaag zijn we in Strängnäs, net als Mariefred gelegen aan het Mälaren, en inderdaad: de plaats waar Ingrid haar werk heeft. Ook hier veel te zien met grappige straatjes en veel oude houten huisjes, onder andere 'n houten huis van rond 1500(!), een imposante windmolen en de stijlvolle Laurentiuskerk.
Ingrids ouders genieten, genieten, genieten en blijven genieten. Ingrids moeder Martha verwoordt het als volgt: "Het is prachtig. We moeten heel snel terug komen!" Dat zijn zeer lovende woorden voor iemand die nog geen week geleden het vliegtuig niet in durfde!

"Àls ze komen..!"

Het is alweer enige maanden geleden toen we een vakantiereisje naar Zweden boekten voor Ingrid's ouders. Wetende dat vooral Ingrids moeder Martha over een uitermate gezonde dosis vliegangst beschikt, sloten we elke keer -wanneer het onderwerp voorbij kwam- de zin af met de kreet "Àls ze komen..!"
En dan opeens is het zover: DAAR ZIJN ZE! Met een brede grijns stappen ze op Ingrid af die hen staat op te wachten in de aankomsthal van het vliegveld Skavsta. Vanochtend nog reden ze nog door de drukte en 'regenregenregen' van Holland en nu zijn ze in het stille, zalige Zweden. Vader Jan zuigt de tintelende boslucht op. Meteen daarna een onweerstaanbaar gegiechel als beide ouders van onze ondeugden Àhkkà en Matsi een ferme lik door het gezicht krijgen. Voor het eerst in 36 jaar (ehhh, echt waar!) weer een keer op vakantie. Ze zijn hun schoonzoon eeuwig dankbaar!

Cuculus Canorus

12.33u is het zover, daar is 'ie dan: Ingrid's groots(t)e vriend arriveert in onze contreien! Ergens achter de boerderij van Tony en Kerstin horen we 'm roepen: koekoek, koekoek, koekoek...
Na een maandenlange afwezigheid klinkt het nog een beetje schuchter, doch daar zal snel verandering in komen want vorig jaar zat de bekende nestenkraker regelmatig bij ons om de hoek. Geloof ons, in de vroege ochtenduren word je dan regelrecht je bed uit gekoekoekt....!

Vakantiegeld

Opa Leo Penders zei altijd: ”Van alle talen die er zijn is er maar één belangrijk: betalen!” Een eeuwigdurende wijsheid die staat als een huis en daarom nu een kleine verhandeling over ons geld.
De Zweedse munteenheid is de kroon, verdeeld in 100 öre maar die öres verdwijnen stilaan uit het betalingsverkeer. Eén kroon is ongeveer 0,10 euro. De munten zijn 1 kroon, 5 kronen, 10 kronen en (nog) 50 öre. Papieren geld is 20 kronen (afbeelding Selma Lagerlöff), 50 kronen, 100 kronen (afbeelding Carl van Linné), 500 kronen en 1000 kronen. Bankbiljetten vanaf 100 kronen moeten voorzien zijn van een zilveren strook. Zoniet dan heb je te maken met ongeldig ´oud geld´, niet accepteren dus! Zie verder de links voor meer (engelstalige) informatie van Sverige Riksbank.

Reeds sedert het prille begin van de tachtiger jaren kun je in Zweden overal geld uit de muur halen. In grotere steden is altijd wel een automaat in de buurt, in de kleinere plaatsen is het soms even zoeken. Mocht je helemaal geen pinmasjien ontdekken, geen nood: ga naar een kruidenier of tankstation en vraag of je een bedragje kunt pinnen. Kost meestal nix. Ga je boodschappen doen? Vraag bij de kassa of je wat meer kunt pinnen, dan heb je altijd contanten achter de hand.

Goed nieuws voor de kunststof liefhebbers: betalen met plastic geld is voor elke Zweed een ongelooflijk alledaagse bezigheid. In veel gevallen kun je terecht met een pincode doch het komt ook voor dat je je moet legitimeren met je leg, je legitimatie dus. Ga je shoppen, neem dan voor de zekerheid een paspoort, rijbewijs of zoiets mee. Ook in verreweg de meeste restaurants kun je terecht met je kaartje. De (onbemande) tankstations moedigen je aan te tanken met je pas hetgeen je terug ziet in een leuke korting op de literprijs.

Een stiekeme tip voor het geval je je auto parkeert op een betaald parkeren plek (geldt zo´n beetje in het hele land, behalve in de 3 grootste steden): de meeste controleurs kijken niet zo nauw als ze een auto met buitenlands kenteken zien, dus eehhhhh….!

Nu echt www

Vanaf nu zijn we echt www en kun je ons webblog lezen via het adres

www.torpeteriksberg.se

Gaat dat zien, gaat dat lezen!