Iedere lagelandbewoner die ons voor het eerst bezoekt wil er heen, het taartjeskasteel zoals het inmiddels door diverse mensen wordt genoemd. Ard, Marleen en Solange zijn geen uitzondering: zij willen het met eigen ogen (en monden) aanschouwen.De parkeerplaats is behoorlijk vol en sommige auto's zijn volslagen fout geparkeerd en blokkeren de uitgang voor anderen. Maar daar kunnen we ons nu niet druk over maken, er is werk aan de winkel. Dat wil zeggen: taart eten, vééél taart eten. Het is en blijft lastig een keuze te maken, de lekkernijen stralen ook ons wederom tegemoet.
Aan de voorkant vinden we 'n lege tafel, in het zonnetje. En vervolgens hoor je nog maar één ding: "Mmmmmmmmm...."
