Buurvrouw Carina en dochter Smila hebben al vijf uren rondgelopen maar hun paddestoelenoogst is nogal magertjes. Smila heeft zich ondertussen tegoed gedaan aan bosbessen en heeft haar gezichtje helemaal roodblauw weten te kleuren. Guitig poseert ze voor de camera."Misschien hebben we meer geluk als we met jullie meelopen...", aldus Carina, en met z'n viertjes duiken we het bos in. Ieder zoekt in een eigen 'gebiedje'. Af en toe roepen of fluiten we naar elkaar zodat we elkaar niet kwijt raken.
Dan stuit Cas op een enorme hoeveelheid trechtercantarellen, het zijn er werkelijk hon-der-den, ongelooflijk maar waar. Je weet niet waar je moet kijken en nog minder, waar je moet beginnen met plukken. Ook Ingrid en Carina zijn onder de indruk van de vondst. Dit is vanaf nu 'onze' plek en plechtig beloven we elkander de plek geheim houden.
