Sommige mensen, waaronder Ingrid, zijn er mee begaafd en ruiken het in de lucht: langzaam maar zeker komt de herfst eraan. De onbegaafden schudden slechts meewarrig het hoofd maar moeten even later alsnog bekennen dat het klopt. De avonden worden korter, de dagen zijn minder warm en her en der beginnen de bladeren te verkleuren.
Zoals gezegd, Ingrid merkt op dat de lucht een herfstachtige geur krijgt. Wat dat is, daar kunnen wij als niet-ingewijden alleen maar naar gissen. Doch gisteren mocht iedereen het nakende najaar meemaken en gaf Moeder Natuur een miniscule demonstratie van haar herfstcollectie met een piepdun laagje vorst op de voorruit van de auto.
Vandaag was het meer dan dat en zijn ook de velden bedekt met een redelijke laag rijp. Het ijs zit behoorlijk op de auto, maar Cas ontspringt de krabdans door later naar kantoor te vertrekken. Ingrid zet alvast de winterschoenen gereed.
