Boven het bos pakken de wolken zich samen, er is zwaar weer op til. Ons dagprogramma van vandaag is een uitstapje naar Taxinge met zijn heerlijke lekkernijen. We starten juist de Jeep als de bui losbarst. Als we over het bosweggetje rijden zien we de bomen zwiepen in de wind. “Dat kan niet goed gaan, “ denken we nog, maar -ongelooflijk- in een oogwenk is de windvlaag voorbij. Op de Stålbågaweg zien we het gevolg van deze miniwindhoos: een oude boom ligt dwars over de weg. Een automobilist komt aanrijden en kijkt beteuterd naar de ravage, hier kom je nìet voorbij. We besluiten een handje te helpen en samen met buurman Bert weten we de in stukken geslagen boom aan de kant te krijgen.
Een grotere verrassing krijgen we als we weer thuis komen van ons taarttripje. De razende wind heeft een metershoge berk te pakken gekregen en die (de berk dus) ligt nu languit op ons grasveld, mídden in de bak met prachtig bloeiende monnikskappen. Ingrid is laaiend maar hanteert al snel de boogzaag en de nodige spierkracht. Samen met Cas wordt de zilverberk in stukken gezaagd en naar de kant gesleept. Alweer een wintervoorraad stookhout erbij....