Het eerste raam tilden we gisteravond met zijn tweetjes op zijn plek, dat ging makkelijker dan gedacht! Het tweede raam (zijkant) is niet zo makkelijk en dus wordt buurman Totte ontboden. Een uurtje later is ook deze klus geklaard, reden genoeg voor het uitbrengen van een toost, waarbij de wijn rijkelijk vloeit. Samen met buurvrouw Kerstin wordt het heel gezellig en laat. De oogjes worden kleiner, de pretlichtjes des te groter. Pas tegen middernacht keren ze huiswaarts.
Totte móet en zàl op de fiets naar huis, in het stikkedonker, zonder licht...! Hoezo eigenwijs....? Zelfs een duikeling op het grasveld brengt hem niet van zijn stuk. Giechelend zwaaien we hen na als de buurtjes verdwijnen in de nacht.
