Een eland

Je moet gewoon geluk hebben. Weken en zelfs maanden zie je helemaal niks en dan, plotsklaps, daar is d'r een. Een grote, stevige vrouwtjeseland staat midden op de open vlakte aan de overkant van de weg naar Stålbåga. Het ochtendlicht is op dit vroege tijdtip nog niet helemaal op volle sterkte maar Cas, onderweg naar kantoor, kan de potige dame prima zien en bewonderen. Het blijft een schitterend schouwspel, zo'n älg (spreek uit als elj) zoals de Zweedse benaming luidt.