November voorbij

Het is alweer de laatste dag van de slachtmaand. November begon erg mild met zelfs een uitschieter naar 16 graden. Maar het werd het snel kouder en we kregen de eerste sneeuw van het seizoen. Die maakte op zijn beurt weer plaats voor regen maar ging weer over in sneeuw. Het werd ook gevoelig kouder. Afgelopen woensdag ging de temperatuur onderuit naar minus elf. Ja, dat zijn nog eens temperaturen, nietwaar? Enfin, wederom ging de temperatuur als een supersonisch vliegtuig omhoog en op dit moment ligt hier achter nog één zielig vierkante metertje sneeuw, maar ook dat zal snel gesmolten zijn.
We maken ons op voor het gezellige december met al zijn lichtjes, feestelijke dagen en knusheid op zijn knussigst.

Bulls eye

Geweldig! Super! Fantastisch! En nog meer superlatieven want uit het verre Maastricht vernemen we dat nicht Manon haar bul in de wacht heeft gesleept. Het formele gedeelte van de uitreiking vond vanmiddag plaats in de St Jan op het Vrijthof met diverse speeches, hoogwaardig geleuter, muzikale omlijsting (met verre verre achterneef Wilfried Sassen) en veel bla bla. Daarna volgde het informele gedeelte met "Wein Weib und Gesang" in de juridische faculteit (het oude Gouvernement) van de Universiteit. Moeder Marleen heeft een leuk cadeau voor haar dochter in petto: haar zwemdiploma. Dat had ze niet, alleen een stoffig certificaat. Da's humor en een wijze levensles in één! Mannen opgelet: een nieuwe carrièrevrouw is opgestaan! Manon, Van Harte Gefeliciteerd met het behaalde resultaat. Hulde en heel veel succes in je loopbaan!

Niet zo leuk

Soms gaan dingen niet helemaal zoals verwacht en is het beter ermee te stoppen. Op Ingrids werk was het al geruime tijd duidelijk dat het niet botert: gebrek aan vertrouwen in het personeel, afspraken die niet worden nagekomen, slechte communicatie, enzovoort. Na veel wikken en wegen hakt Ingrid een zware knoop door en zegt haar baan op. Op zoek naar iets beters. Een moedige en juiste beslissing!

Pokeren op vrijdagavond

Een grote schaal chips, allerlei biersoorten, een fles frisdrank, een klein karafje Drambuie, een flink bord met chocolade, snoepgoed en pindaringetjes. Ziedaar de ingrediënten voor een pokeravond met Cas en zijn collega´s. De prijzenpot is rijkelijk gevuld met 700 kronen, waarvan 600 voor de winnaar en 100 voor de onfortuinlijke nummer twee.
Na diverse rondjes valt Cas af. Da’s nou jammer, hij had net z’n zinnen gezet op een nieuw paar schoenen. Maar al met al: een geslaagde avond met veel gelach en vooral gejuich. Bets on!

Stevig balen

"Bah bah bah!" Met behoorlijke verontwaardiging constateren Ingrids ouders dat de vakantie er alweer op zit. Met een ongehoorde portie tegenzin worden de koffers ingepakt en nemen ze afscheid van hun 'kleinkinders' Àhkkà en Matsi: "Tot de volgende keer!"
Op het vliegveld gaan de laatste vakantiecenten naar (jawel) koffie en gebak en dan is het tijd voor afscheid met de welbekende traan. "We hebben in ieder geval de foto's!" en dan gaan ze treurend en wel door de douane. Tot juni!

Wederom Stockholm

De hoofdstad van Zweden is een ware magneet. Iedereen die ons bezoekt móet en wíl 'n keer naar Stockholm. Logisch ook, want het is een fantastische stad, ook in winter. In Strängnäs parkeren we de auto, stappen op de comfortabele trein met royale zitgelegenheid en 45 minuten later staan we midden in het Stockholmse centrum.
Vandaag is het shoppingtime, en alras lopen we tussen het winkelende publiek op Drottninggatan. Al etalagekijkend wandelen we naar het grote plein Sergels Torg en steken over naar het beroemde warenhuis Nordiska Kompaniet, in Zweden wereldbekend onder de naam NK. Hier vind je het je-van-hèt met bekende (en vaak dure) merkartikelen, variërend van mode tot bedden en van horloges tot jazz-cd's. In de centrale gallerij hangt en draait een enorme kerstboom. Stiekem, want 't mag eigen´lijk niet, maken we een foto.
Weer buiten besluiten Cas en schoonpa Jan op zoek te gaan naar een Apple winkel en lopen onbedoeld de verkeerde kant uit. Wanneer ze alsnog de zaak vinden, rinkelt de telefoon. Via een zeer slechte verbinding vertelt Ingrid dat zij en moeder Martha "..rg..ns ...offie d...rink...n". De rest is onverstaanbaar. "Laten we maar terug lopen", zegt schoonpa Jan. Cas telefoneert opnieuw met Ingrid en dan ontstaat een hilarisch tafereel wanneer blijkt dat beide dames pal naast de computerwinkel aan de koffie zitten. De mannen hebben hen totaal niet opgemerkt...

Uitslofferij

Jantje wil nieuwe slofjes. Vandaag is de grote dag en gaat de reis naar het grote warenhuis Coop Forum, daar hebben ze een keur aan huiselijke schuifelaars. Onderweg wordt, zoals dat hoort, gestopt bij Eskilstuna's leukste gelegenheid voor koffie en gebak.
In het winkelcentrum is de sloffenvoorraad recent aangevuld en de bakken puilen uit met diverse modellen, kleuren en maten. Dat betekent passen, proberen, testen, controleren, vergelijken. Daar gaat heel wat tijd in zitten.
Dan blijkt dat ook Ingrid en ma Martha nieuw schoeisel willen hebben (wanneer niet eigenlijk...?) dus nog meer passen, proberen, enzovoort.
Maar liefst 3 paren verdwijnen in de boodschappenwagen in de kleuren grijs en rose. 3 maal raden wie welke kleur heeft gekocht...

Onderuit gezakt

Later op, lang ontbijt, wat lummelen. Na alle inspanningen en ervaringen van gisteren doen we het rustig aan vandaag. Ingrid speelt voor kapster en bezorgt haar moeder een fraaie en volle coup. "Zo mooi krijg ik het niet bij mijn kapper!", aldus het compliment.
De dag kabbelt verder met een wandeling door de omgeving en daarna gezellig voor de open haard met een boek en/of tijdschrift. Of gewoon kijken naar allerlei humor op de tv. Luieren is zó heerlijk!

75 novembers

Ma, schoonma en eega Martha wordt vandaag 75 jaar! Feest! Hoeoerraahhh! Felicitaties, kusjes, cadeautjes maar bovenal een dag vol verrassingen! In de keuken moeten we behoedzaam laveren tussen alle slingers voor de jarige. Om 1200u stappen we in de auto en rijden in noordelijke richting. "Gaan we soms naar het taartjeskasteel?", vraagt de feesteling, maar we verklappen niks. De route gaat voorbij Strängnäs, Mariefred en dan zijn we er: Taxinge Slott. Dit weekend is hier de jaarlijkse Kerstmarkt, een ware lust voor iemand die van binnenhuis-inrichting houdt, zoals onder andere onze "Martha de Bouvrie". Ook pa Jan kijkt zijn ogen uit: "Kijk, dit is nu eens een originele en leuke markt!"
Vanzelfsprekend schuiven we aan aan het gebakbuffet. Daarna gaat de tocht voorts langs alle stalletjes en kraampjes. Her en der wordt het geheel aangevuld met een verwarmend openlucht vuurtje. "Ik vind het fan-tas-tisch!", aldus een kersverse 75-jarige.
Na een korte verfrissing op Eriksberg rijden we naar Eskilstuna, naar de 2e verrassing: een diner bij kaarslicht in het sfeervolle net-geen-Michelin restaurant Jernbergska. De smaakpapillen worden uitvoerig bediend en gestreeld. Gegratineerde chèvre, artisjok met parmesaanse kaas, heilbot, meringue-gebakken punch, enzovoort, enzovoort.
De jarige glundert: "Wie had ooit durven dromen dat ik deze verjaardag in Zweden zou vieren?" Daar moeten we op toosten. Skål!

Café Latte en twee stoeltjes

Roerend eens, zijn we het: bij Keramikens Hus in Strängnäs hebben ze een ongelooflijk likkebaardende, romige, volle en zááálige Café Latte. Noteer het in je tips-voor-trips lijst want dit moet je proeven! Zoals de naam al doet vermoeden kun je in deze uitspanning ook terecht voor handgemaakt keramiek, bijvoorbeeld vazen en serviesgoed. Maar men verkoopt ook andere spulletjes voor in huis, zelfs antiek is hier verkrijgbaar. En eindelijk wordt onze zoektocht beloond: we vinden twee (antieke) stoeltjes voor de bovenverdieping. O, wat zijn we blij!

Ontbijt met uitzicht

De dag begint met een goed en voedzaam ontbijt. Moeder Martha zit aan het raam en kijkt haar ogen uit naar alle fladderaars die zich tegoed doen aan de versnaperingen op de voederplank: koolmezen, vlaamse gaaien, geelgorzen, pimpelmezen, spechten, zwartkop-mezen, boomklevertjes, noem maar op. "Ik kan hier wel uren blijven zitten en kijken naar al die prachtige vogeltjes! Wat mooi, wat ongelooflijk mooi!", klinkt het verrukt. Vader Jan schiet een heel stel foto´s. Het ontbijt duurt langer dan gebruikelijk. Wat maakt het uit, we hebben allemaal een vrije dag.

Opnieuw gasten

’n Wandelingetje naar het station, een treinreisje van een uur, kwartiertje met de bus en tot slot ongeveer 100 minuten in het vliegtuig. Daar zijn ze weer, de ouders van Ingrid, wederom op Zweedse bodem. Na de welkomst-rituelen rijden we ín en dóór het donker naar Eriksberg. “Nee moeder, we zijn echt niet bang hoor!”, antwoord Ingrid op ma’s opmerking dat het toch wel ‘bènkelik’ is, zo’n duistere omgeving.
Àhkkà en Matsi keffen het hele bos bij elkaar als we de thuis arriveren. Snel de koffers uit de auto en dan aanschuiven aan tafel, bij een lekker, hartverwarmend bord tomatensoep. 't Is niet een al te scherpe foto, maar allà...
Na het avondeten verhuizen we de koffers naar de eerste verdieping en neuzen onze gasten nog wat rond. “O, wat fantastisch dat toilet!”, klinkt het. Vermoeid van de reis en de enerverende ervaringen gaan onze gasten naar bed. Morgen begint de echte vakantie.

Astrid Lindgren 100 jaar

Een hoeraatje voor Astrid! Vandaag vieren we de 100-ste geboortedag van de bekende schrijfster Astrid Lindgren. Zij overleed in 2002 maar leeft voort in alle kinderhartjes (maar ook die van volwassenen) vanwege haar welbekende kinderboeken, bijvoorbeeld Pippi, Karlsson op het dak (met propellertje), Ronja roverdochter en Emiiiiiiiil. Op veel plaatsen zijn activiteiten en festiviteiten rond de eeuwling. Lees meer hier. Een absolute must is een bezoek aan de Wereld van Astrid Lindgren, een in het Smålandse Vimmerby (zuid Zweden) gelegen park waarbij huisjes en voorwerpen op kindergrootte zijn gebouwd! In het echt ronddolen in Villa Villekulla, handje schudden met Pippi Langkous en avonturen beleven met de kinderen van Zoutekreek. Het kan allemaal!

Op autokeuring

Vanochtend werd onze Honda HR-V goedgekeurd en kan er weer een jaartje tegenaan. Alle auto's worden periodiek gecontroleerd door de overheidsinstantie Bilprovningen (autokeuring) die het complete voiture van top tot teen, ehhh band, controleert.
Bij 'n eerste controle bleek de rechter stabilisatorstrang kapot te zijn, iets wat volgens Honda zelden of nooit gebeurd. Helaas voor ons valt het defect niet onder de garantie dus onze bankrekening werd 1200 kronen lichter. Aj!
Bij Bilprovningen gaat de auto op de brug. Niets ontsnapt aan de aandacht van de keurmeesters, doch de test wordt met glans doorstaan. Veiligheid vóór alles, daar gaat het tenslotte om!

't Is vaderdag!

Het mag de elfde van de elfde zijn, maar alhier vieren we vandaag vaderdag. Gefeliciteerd, hierdepiep en En Stor Gratis voor alle vaders in den lande!

Sneeuw !!

Gistermiddag regende het nog maar in de avond zakte het kwik onder de nulgrens en begon het te sneeuwen. D'r waren al een tweetal sneeuwbuitjes afgelopen week, maar dit keer is het menens. En nu, vanochtend, staan we in een witte wereld. Bomen, velden, Eriksberg, auto's enzovoort liggen onder een 15cm dikke sneeuwlaag.
De zon breekt door het wolkendek en creërt een schittering als van duizenden diamanten. De gedempte stilte laat je extra genieten. Het is zo mooi, zo weergaloos mooi om te kijken en te beleven. Na het ontbijt schieten we onze wandelkleren aan en gaan erop uit. Enkele graadjes vorst zetten een gezonde blos op onze wangen. Op de grote weg is niet gestrooid en af en toe is het best glad. Het deert ons niet, gewoon verder glijden...!

Duistere nachten

Hier in het hoge, nauwelijks vervuilde noorden zijn de luchten helder en schoon. Geen industriestof, geen blauwzweem en vrijwel geen uitlaatgassen. Dat merk je vooral tijdens een onbewolkte avond wanneer miljoenen sterren bijna tastbaar aan de hemel flonkeren.
Zelfs van lichtvervuiling zijn we gevrijwaard, dat merken we met name op een maanloze avond en nacht. Het is dan zwart, gitzwart buiten. Donker zoals het moet zijn, zie de foto links...

Van 60 naar 190 kronen

Het gebeurt niet elke dag dat je vertrouwelijke inside-informatie krijgt (pssst, je weet wel, dat soort informatie waar je een leuke cent aan kunt overhouden!). Cas, op afdelingsuitstapje, heeft geluk en maakt slimslim gebruik van de verkregen tips van een paardenconnaisseur op de draf- en renbaan Sundbyholm. In totaal worden tien races gelopen. Op de televisie lijkt zo'n draf een simpel, niet al te vlot loopje, maar jeetje, wat gaat dat hard zeg: paard-met-sulkie-en-jockey halen met gemak 60km per uur!
Bij de 4e loop waagt Cas een gokje, 30 kronen dat nummer 2 de winnaar wordt en nog eens 30 kronen dat dezelfde nummer 2 bij de eerste drie eindigt. En daar gaan ze weer, flink aangemoedigd door het publiek, met Cas voorop! Nog 400 meter, nog 200, nog 100, nog 10 en jaaaAAAAHHHHHH, nummer 2 is de winnaar! CASsa!!!

't Is november

Het Zweedse novemberweer is er een van grillen en grollen. Eergisterenochtend 3 graden vorst met een prima laagje rijp, gisterochtend bijna lente met een temperatuur van 14 graden en deze ochtend herfstregen met 5 graden. Een weermengelmoes die je intens moet beleven van je haarpunten tot de toppen van je tenen.
Àhkkà en Matsi doen een kleine ochtendbehoefte en huppelen weer snel naar binnen. ´t Is nu 5:55u, een beetje vroeg voor de dames, dat geldt ook voor ons. Het is zaterdag, nog even terug onder de warme wol. November, hoezo triest?