Gistermiddag regende het nog maar in de avond zakte het kwik onder de nulgrens en begon het te sneeuwen. D'r waren al een tweetal sneeuwbuitjes afgelopen week, maar dit keer is het menens. En nu, vanochtend, staan we in een witte wereld. Bomen, velden, Eriksberg, auto's enzovoort liggen onder een 15cm dikke sneeuwlaag. De zon breekt door het wolkendek en creërt een schittering als van duizenden diamanten. De gedempte stilte laat je extra genieten. Het is zo mooi, zo weergaloos mooi om te kijken en te beleven. Na het ontbijt schieten we onze wandelkleren aan en gaan erop uit. Enkele graadjes vorst zetten een gezonde blos op onze wangen.
Op de grote weg is niet gestrooid en af en toe is het best glad. Het deert ons niet, gewoon verder glijden...!
