Dag 2 van de bouw: onze eigen bouwput

Het lijkt wel of er meer stenen dan aarde in de grond zitten. Van links naar rechts en verder naar de diepte is het keigoed te vinden. De grootste trofee vinden we deze ochtend, met een afmeting van anderhalve meter breed, 70cm hoog en ruim 'n meter diep. Over het gewicht zullen we het maar niet hebben.
Vandaag is Cas' laatste werkdag voor de vakantie maar in verband met een leverantie gaat hij pas strakjes naar kantoor. Rond negenen verschijnt het transport met 100 zakken cement, 600 meter betonijzer, honderden bouwstenen, tientallen meters planken en nog ontzagwekkend heel veel meer.Onderwijl graven Madde en haar graafmachine verder en verder. Het schiet zo snel op dat ze tegen de middag met de tractor bouwgrind en kiezel kan geen halen. Met luid geraas wordt de bak geleegd, 'n stevige wolk stof achterlatend. Daarna gaat ze verder met het verspreiden van het grind en neemt ze en passant op ons verzoek de in de weg staande jasmijnboom mee naar een andere plek.
Nog voor het avondeten is de klus geklaard. Ingrid, die momenteel in de nachtdienst werkt, kijkt en overziet de boel. Melig merkt ze op: "Sjonge, Ground Zero..."

Start van de bouw

Gretig kijkt het oranje monster naar z'n grasgroene prooi, spert z'n bek wijdopen en neemt een enorme hap. De uitbouw van ons huis is nu ècht begonnen! De grasmat, de bloemenbak, het perkje hierachter: alles verdwijnt in de grote laadschop van de graafmachine. En dan komen de eerste stenen, van klein tot groot tot zeer groot tot enorm joekelig groot. We zullen weten dat we in een stenenrijk gebied wonen. Doch machiniste Madde, die de graver bestuurt, weet er wel raad mee en weet elke kei vroeg of laat los te krijgen. Omzichtig en secuur gaat ze te werk, terwijl onze aannemer Kaj haar aanwijzingen geeft.
Helaas moet het werk na anderhalf uur worden afgebroken wanneer plotseling een stalen pin van een drukcilinder spoorloos verdwijnt. Snel wordt een nieuwe besteld, dan kan morgen verder worden gegaan. Maar de start is definitief, zoals blijkt uit de grote berg aarde op onze grasmat. Eriksberg zal nooit meer als vroeger zijn.

Zomerklussers

De warme zonnestralen en temperaturen van ruim boven de 25 graden geven je een enorme kick en een enorme dosis energie. Aan inspiratie ontbreekt het ons allerminst en elke dag gaan de handen uit de mouwtjes. Cas is bezig met het creëren van een terras annex rustruimte bij de sauna en Ingrid vernieuwt de zij- en achterkant bij de keukenkachel. Wellicht denk je dat het beter zou zijn om met zo'n warm weer aan het strand te liggen. Dat heeft inderdaad ook zo zijn voordelen, maar ons gehobby geeft ons een heerlijke voldoening: dat hebben we toch weer mooi zelf gemaakt. Dat maakt ons trots èn blij!

Ze heet Hanna!

Uit Ingarö, vlakbij Stockholm, komt een zeer blij bericht: Anne, onze 'buur' en ex-collega van Cas, is vandaag bevallen van een wolk van meisje. Ze heet Hanna, en vader Konrad heeft een zeer mooie foto gemaakt die we hier heel graag laten zien. Anne en Konrad, we wensen jullie heel veel geluk met jullie kleine meid. Van harte, van harte, van harte gefeliciteerd en tot gauw!

Vitaminebommetjes

Ze zijn rond en gezond, ze zijn prachtig donker blauw gekleurd en ze zijn dikker dan ooit! Ons bos staat helemaal vol met de meest sappige en supergezonde bosbessen. Elke wandeling is een feest, want het snoepen bij elk struikje. Geloof ons, dat zijn d'r heel wat, want 15% van de Zweedse bodem is bedekt met bosbessenstruiken. Doe jezelf èn je lijf een plezier en kom ook plukken. Onze tongen zijn inmiddels blauwer dan die van de gemiddelde chowchow!

Tip voor André Rieu

Hotel Eriksberg! Het is steevast de kreet van elke gast die we ontvangen. Ook onze gasten van vandaag, Sven en Ria uit het midden Zweedse Evertsberg, zijn geen uitzondering. Met een stevige vluchtvertraging arriveren ze deze avond later dan gepland bij ons. Maar de stevige soep en de tosti's smaken er niet minder om.
Sven en Ria genoten op het Maastrichtse Vrijthof van een prachtig concert van André Rieu. We zijn het er allemaal over eens dat het tijd wordt dat het Straussorkest nu ook een keer naar Zweden komt.
Voor meneer en mevrouw Rieu: op Eriksberg is het goed toeven en tot rust komen vóór en nà een concert.

Hoofdstedelijke verjaardag

Een verjaardag moet je vieren, dat wil zeggen: niet werken maar een vrije dag geheel voor jezelf. Zo gezegd, zo gedaan en we nemen de trein naar de hoofdstad. Jarige Cas vindt het allemaal prima en Ingrid kan in de boemel even haar oogjes dichtdoen na haar dienst van de voorbije nacht.
In Stockholm is het rirorazend druk en het lijkt of alle toeristen uit het hele wereld hier naar toe gekomen zijn. In het oude centrum Gamla Stan kun je bijna letterlijk over de koppen lopen. We bezoeken enige winkeltjes, eten zeer goed bij een goedkoop lunchrestaurant en lopen via het Rijksdaggebouw naar de eigenlijke binnenstad. Veel van onze gading is er vandaag niet bij en daarom nemen we rond 17u alweer de trein terug. Op Eriksberg, zo weten we, staat heerlijk ijs in het vriesvak!

Trouwdag

Hoezee-hoezee, we vieren 'n feestje want deze dag zijn we

18 jaar getrouwd

Dát vieren we, met een stevig stuk taart en poenies over en weer.Voor deze speciale gelegenheid staat achter ons huis een bont gezelschap turkse lelies in de allerfraaiste bloei. Wat willen we nog meer? Alleen jammer dat Ingrid vannacht moet werken...

Bezoek uit het zuiden

Amper zijn onze noord Zweedse gasten vertrokken, of het volgende bezoek dient zich aan. Harstikke leuk, want daar zijn wederom Til en Bert uit het zuiderse Maastricht. Het begint een mooie traditie te worden, want reeds voor de derde maal op rij brengen ze hun vakantie door in ons fantastische land, en komen 'volgens wederzijdsche wens' een middag en avond bij ons op bezoek.
Ze hebben heel wat meegenomen voor ons: kilo's tijdschriften, boeken en een enorme hoeveelheid potten met stroop. Lachend merkt het tweetal op dat ze nu eindelijk beenruimte in auto zullen hebben...!
Helaas is het buiten niet zo'n best weer, maar ach, aan onze antieke keukentafel is het ook gezellig. Daarna maken we een tochtje door de omgeving en komen onder andere terecht in Sågarsvedet, dat is de plek waar ons huis oorspronkelijk vandaan komt. En dan is het tijd voor een stevige ijscoupe, inclusief chocolade saus en 'n dikke laag slagroom!

Bezoek uit het noorden

Onze vrienden Per, Marie, Jessica en Filip uit het noord Zweedse Umeå waren hier voor het laatst in 2006. Samen met hun medereisgenoot Malin kijken ze hun ogen uit naar alles wat we in de voorbije drie jaar voor elkaar hebben gekregen. Álles willen ze zien, de sauna, onze heringerichte woonkamer en keuken, de bovenverdieping, de wc...! En ze vinden het prachtig.
Het is reuzegezellig en de avond duurt dan ook erg lang: de volwassenen aan de wijn en de jongeren met een voetbal en een wandeling met onze twee hondjes.
Pas rond middernacht gaan we naar bed, wij in ons eigen bed en zij in de in Eskilstuna gehuurde caravan. Morgen reizen ze verder naar Göteborg alweer Jessica en Malin deelnemen aan een internationaal jeugdvoetbaltoernooi met ongeveer 30000(!) deelnemers.

Met emmers tegelijk

Door de hoge temperaturen van de voorbije weken werd het droger en droger in de bossen en andere natuur. Het gevaar voor bosbranden lag steeds meer op de loer en barbekjoewen werd dan ook dringend afgeraden, ja zelfs verboden.
Het zieltogende groen smachtte maar naar één ding: water! Enfin, d’r werd een bestelling geplaatst van 10 nachtjes beregening, ongeveer 5 millimeter per nacht, bij zo’n 18 graden (goede groeitemperatuur).
En toen ging het mis, dat wil zeggen: GOED MIS! Iemand had de cijfers volledig door elkaar gegooid en voor een deel zelfs met elkaar vermenigvuldigd. Gevolg: de regen valt vandaag met bakken uit de hemel en men verwacht alles bij elkaar ongeveer 90mm. En niet alleen dat, ook de temperatuur is compleet van slag met ongeveer tien graden celsius. Overdag welteverstaan!
Een stelletje Rijks-waterhoofden is intussen aan het uitzoeken hoe dit allemaal kon gebeuren. Ze hebben zich teruggetrokken in 'n ver strandresort, op een bijpassend waterbed en 'n overeenkomstig geestverruimend vocht binnen handbereik. (B)rainstormen heet dat.

Nieuwe emigranten

Steeds meer mensen verkiezen de stilte van onze omgeving boven de drukte in de lage landen. Weg uit alle lawaai, weg van al die rare regeltjes, weg van alle stress. Lekker, gelukkig en gezond leven in alle rust en in de imposante natuur.
Enfin, zij woonden in Maastricht, maar nu niet meer:

Välkommen Rick och Rob till Sverige!

Wij wensen jullie heel veel geluk bij jullie start in het Zweedse land. Görgött! Lycka till!

Beloning voor tuinliefde

Rond ons huis is het één grote bloemenzee. Vooral de rozen bloeien als nooit tevoren, nimmer hadden we zoveel exemplaren als dit jaar. Hun bekoorlijke geur hangt rond Eriksberg en gaat aan niemand onopgemerkt voorbij. Ook de jasmijn met zijn witte bollen riekt dat het een lieve lust is. De kamperfoelie en de geraniums wedijveren met elkaar wie de prachtigste kleuren heeft.Het is met name Ingrid die veel liefde, tijd en energie in al dat moois steekt. Elke dag maakt ze een ronde, gewapend met schoffel, snoeitang en een schepje. En het is díe liefde die in dank wordt afgenomen, kijk maar op onderstaande fotosessie.

Vaarwel tante Finy

Uit Maastricht bereikt ons het verdrietige bericht dat, na een kortstondig ziekbed, tante Finy (tante van Cas) het aardse leven heeft verruild voor het eeuwige. Woorden schieten op zo´n moment tekort. Wij wensen oom Frans alsook neven en nichten Boy, Marianne, Frans en Cecile heel veel sterkte. Dag tante Finy, tot ooit.

Bouwvergadering

Met een paar mensen van de gemeente worden onze bouwplannen doorgenomen. Naast de voorschriften en wettelijke bepalingen levert het Cas een aantal waardevolle tips op, bijvoorbeeld hoe je condensvorming in de kruipruimte kunt tegengaan.
Eind juli gaan we dan echt van start met de uitbreiding van ons huis. We beginnen met het weggraven van grond. Daarna wordt een bekisting gemaakt, beton gestort en een fundering opgemetseld. Daar laten het voorlopig bij, anders hebben we volgend jaar niks te doen...

De wolf

Helemaal in z'n uppie wandelde hij uit 's lands midden naar onze streken. Het enige dat hij bij zich draagt is een kleine GSM-zender zodat we ongeveer weten waar hij uithangt. Nee, bellen kunnen we 'm niet, hij neemt toch niet op.
In deze zomerse komkommertijd is 't hèt gesprek van de dag: in de bossen rond Malmköping waart een wolf rond. Een echte! Sjonge, dat zou nog 's wat zijn als we die konden zien, dat lijkt ons helemaal fantastisch. Maar dan zonder Matsi en Àhkkà, want Meneer de Wolf houdt niet zo van verre familie.

Zomermaand juli

Het is juli, de zomermaand bij uitstek. En hoe kunnen we deze maand mooier beginnen dan met 'n foto van het door Cas zo geliefde trilgras?