Achterstallig onderhoud wordt bijgewerkt

Je zult het beslist hebben gemerkt: we liggen een paar maandjes achter met ons blog. Druk druk druk, je kent dat wel, zowel op het werk als thuis met ons huis. Maar niet getreurd, de komende weken en maanden halen we de schade in. Zolang je dit berichtje ziet, zijn we bezig met de inhaalslag.
De maanden mei, juni, juli en augustus komen eraan. Nu kun je lezen van eind augustus tot en met nu.

Zwammen in het bos

Het begint ergens in juli, maar pas in september vind je deze meeste exemplaren. We hebben het over paddestoelen. In de bossen staat een grote overvloed, in diverse soorten en maten, en allerlei kleuren. Rond deze tijd lopen heel wat mensen, voorzien van een mandje en een speciaal paddestoelenmes en borsteltje, de bossen in. Immers, de meeste zwammetjes zijn heel goed eetbaar, ja zelfs een delicatesse. Een mooi voorbeeld is de zwarte trompetzwam, ook wel hoorn van overvloed genoemd, op de grote foto. Maar kijk vooral uit met de giftige, zelfs levensgevaarlijk giftige exemplaren zoals de vliegenzam (hiernaast). Niet plukken, en vooral NOOIT ETEN!

De grote trek

Op de velden net ten zuiden van Eskilstuna verzamelen zich de kraanvogels voor de trek naar het zuiden. Het is een machtig gezicht wanneer ze uit alle windrichtingen komen aanvliegen. Het heeft ook iets melancholisch, een van de tekenen van de zomer op z'n retour. Over enige dagen vertrekken de grote vogels definitief. Laten we nog even van hun aanwezigheid genieten.

En er was licht

De hal ziet er opeens allerfraaist uit met deze sierlijke lampjes aan de wand. Het was niet de meest eenvoudige klus, want op de betreffende plek was geen stroom voorhanden. Met behulp van heel wat gereedschap en een flink aantal meters kabel werd de elektriciteit doorgetrokken. De hele zaterdag hebben we nodig om het goed, mooi en waterpas te krijgen. Maar, we zijn uiterst tevreden over het resultaat. Landelijke stijl op Eriksberg!

Zitplek

Zo, die zit. De eerste meubeltjes staan op hun plek. Midden in het centrum van Eskilstuna zien we deze stoeltjes. Nu de rest nog. We nemen ons voor binnenkort gehaktballetjes te gaan eten bij een befaamde woonketen.

Krabprimeur

Zomer of niet, 28 augustus of niet, maar deze ochtend zit er toch ècht een dun laagje ijs op de voorruit van de Jeep. Aan Cas de twijsfelachtige eer voor de eerste krabbeurt van het seizoen. Yippie!

Eindelijk àf!

De lak zit op de vloer, de werklieden zijn vertrokken en de plinten kunnen terug op hun plek. Na ruim 3 jaar ploeteren, zwoegen en inhetzweetwerken kunnen we deze dag vaststellen: het h-e-l-e huis is klaar, helemaal klaar!
Meteen zitten we opgescheept met een luxeprobleem. Want hoe moeten de die nieuwe, enorme woonruimte volkrijgen? De komende maanden zul je ons met name vinden bij  heel wat interieur- en meubelzaken.

Reis met kleine oogjes

Het is pas half vijf in de ochtend als de wekker voor Ingrid rinkelt. Tijd om naar huis te gaan! Gedurende een aantal weken heeft Ryanair de vluchten vanaf Eindhoven naar Zweden vervroegd. Gevolg is dat Ingrid al rond 7 uur op het vliegveld wordt verwacht. Nee, geen pretje, en samen met pa Jan die haar begeleidt, boemelt ze met slaapoogjes naar de lichtstad.
Hier op Eriksberg is de moeheid snel verdwenen wanneer de dolblije Àhkkà en Matsi haar begroeten. Desondanks gaan later in de middag de oogjezzz evezz dizzzzzz zzzzz.

In afwachting van de lente

De sneeuw valt, smelt en verdwijnt. Vervolgens valt opnieuw sneeuw, smelt en verdwijnt. En zo gaat het al dagen aan een stuk. 's Nachts is het net onder nul, en overdag gaat het kwik naar een schamele en waterkoude 3 à 3 graden. Ook de dikke wolken en grijze luchten zorgen niet bepaald voor een voorjaarsgevoel. Geduld is een schone zaak, maar het duurt nu wel een beetje errrrugg lang!

Krijgen we 'n happie?

Onze twee meiden Àhkkà en Matsi zijn twee uiterst intelligente deugnieten.

Ze weten precies hoe en wanneer ze die lekkere hapjes kunnen bemachtigen. Gewoon een gezicht à la "asjeblief, we hebben zo'n honger, geef ons een lekker hapje of een stikkie" is voor ons onweerstaanbaar....! Dat geldt in het bijzonder wanneer we een nieuwe voorraad hondenverwennerijlekkernijen hebben meegenomen. Verwend tot op het (honde)bot!

Naar de jarige

Opnieuw maken we een autorit naar Skavsta. Ingrid gaat 'n weekje op bezoek in Heerlen en andere delen van Zuid Limburg. Overmorgen is pappie Jan jarig, en dat moet gevierd worden! In de vertrekhal van het vliegveld is het overdovend stil, er is nauwelijks een mens te zien. Best prettig, als je meteen aan de beurt bent om je koffers in te leveren. Alleen jammer dat de vlucht met bijna 50 minuten vertraging vertrekt, maar gelukkig wordt onderweg heel wat van de tijd ingehaald, en arriveert Ingrid zo goed als volgens tijdtabel.

Arme arm

Werken in de zorg is niet bepaald een licht of makkelijk werkje. Daar kunnen alle zorgmedewerkers over meepraten. Al een paar weken heeft Ingrid last van haar schouders en de laatste dagen werd het er niet beter op. Voor de zekerheid wordt een arts geraadpleegd en deze constateert al gauw een spierontsteking en gebiedt een weekje rust, alsook een goede pijnstiller en behandeling door een fysioterapeut.
IJzersterke Ingrid blijft er laconiek onder, en droogjes merkt ze op: "Dan moet ik maar verven met de andere arm. Daarom heb je d'r twee."

Rollen en strijken

Mooi al dat houtwerk, maar het wordt nog mooier (en beter) met een paar laagjes verf. Ingrid heeft er een stevige dagtaak aan. Eerst een laag grondverf en daarna twee lagen gewone halfglans verf er over heen. Met elke streek wordt het lichter en lichter. En dát is precies onze bedoeling! Rollen, rollen, rollen, strijken, strijken en nog eens strijken.
Àhkkà kijkt gelaten naar Ingrids inspanningen, want "wanneer gaan we nou eens wandelen...?"

Moderniteiten

Een nieuwe douche, vloerverwarming, volautomatische ventilator, tweede toilet, 'n hagelnieuwe wasmachine en droogtrommel, een geavanceerde diepvrieskast. En dat alles binnenshuis, onder één en hetzelfde dak! "
Al die innovaties, een gewoon mens houdt het niet meer bij...", aldus Ingrid met een vette maar ozo tevreden knipoog.

Hele Fijne Pasen!

Van ons alleviertjes op Eriksberg

een hele fijne en vrolijke Pasen

voor iedereen die dit leest!

Hele-familie-bezoek

Tradities zijn er om in ere te houden. Dat geldt zeker voor het jaarlijkse bezoek op Goede Vrijdag van onze vrienden Inge en Birgitta uit het zuid Zweedse Kaxholmen. Deze keer is hele familie compleet, mèt dochters Emma (en vriend Axel) en Linn. Gezelligheid troef!!

Weersomslag

Bijna twee weken konden we genieten van zeer zacht, ja zelfs aangenaam en warm lenteweer. Het kon gewoon niet op met de zon en de complete natuur kwam tot leven. Maar ineens zijn we weer terug bij af. Het gezegde 'april doet wattie wil' is treffender dan ooit, als we vandaag worden geconfronteerd met een flink pak natte sneeuw. De waterkou doet er nog een onaangename sneeuwschep bovenop. De Paasveertjes staan er troosteloos bij, en binnen draait de kachel opnieuw op volle toeren. In afwachting van warmere tijden.

Luxe hulp

Rennend haast Cas zich naar het station in Stockholm. Hij is al laat en de volgende trein gaat pas over twee-en-een-half uur. Wanneer hij op het perron aankomt, ziet hij nog net de achterlichten van het wegrijdende treinstel. Daar staat'ie dan, want het is al 20:45u en morgen moet hij al om 5 uur uit de veren, in verband met een lezing tijdens een conferentie. Maar Ingrid weet raad: "Gewoon hotelletje pakken, de meest noodzakelijke spulletjes heb je bij je!". Ook de conferentieorganisatie is uiterst behulpzaam, en biedt Cas gratis en voor niets een overnachting aan in het majestueuze Grand Hôtel. Da's nog eens service. Die lezing van morgen kan niet meer stuk!

Lange avonden

Vijf maanden lang hebben er naar uitgekeken en gesmacht. De afgelopen nacht was 't eindelijk zover: het is zomertijd!! Zalig zalig zalig! De zon laat zich van zijn allerbeste kant zien, met een fantastische strakblauwe lucht in de achtergrond. Al vroeg in de ochtend wandelen we over Banvallen (foto). Tegen de middag halen we nèt geen 20 graden op de thermometer. Heerlijk, heerlijk, heerlijk!

Het gat van 100 mm

Helemaal voor niets krijgen we een gloednieuwe, supermoderne ventilator voor onze badkamer. Gulle gever is onze kennis Staffan die jarenlang heeft gewerkt voor een luchtbehandelingsbedrijf in de buurt. Hij heeft aan alles gedacht, zoals doorvoerpijp en afdekrooster voor de buitenkant. Een 100 mm gat is snel geboord, en ook de stroomtoevoer is een koud kunstje. De sensors voor luchtvochtigheid en beweging worden ingesteld en zie daar, het ventileren geschiedt volautomatisch.

Binnenshuis !!!

Zes jaar lang moesten we naar buiten, naar het huisje aan de wegkant, om een douche te kunnen nemen. Zomer en winter, ja zelfs in de meest snijdende kou maakten we elke dag hetzelfde loopje. Maar vanaf nu niet meer!

Gisteren werden de laatste leidingen aangesloten en kon de boiler in bedrijf worden gesteld. Deze onvergetelijke ochtend is het zover. Ja, het is echt waar:

Voor het eerst douchen we ons binnenshuis!

Dat wil zeggen, douchen zonder naar buiten te hoeven. Bovendien hebben we nu een weergaloos uitzicht op onze tuin. Elke dag begint nu nog beter. Ooooh wat is het leven mooi!

De doorbraak naar de doorgang

Terugreisje

De 5 daagjes zijn alweer voorbij. Dankjewel pappie & mammie, schoonpappie & schoonmammie, en alle kennissen & vrienden in het zuiden. Tot de volgende keer! Via bus, trein, bus, vliegtuig en Taxi Ingrid is Cas na zeven uur alweer thuis.

Knusjes

Behangen? Schilderen? Verhuizen? Laminaat leggen? Lilianne heeft een nieuwe woning en kan best wat hulp gebruiken. Laat Cas nou nèt tè weinig tijd hebben...! De rondleiding gaat door het hele huis en tuin, en zowel onze vriendin als jongste dochter zijn apetjestrots. Van harte proficiat met jullie nieuwe stek!

Zonnebad in woonkamer

De grote, stralende bol klimt hoger en hoger en wordt met de dag warmer en warmer. Tijd voor een verkwikkend zonnebad, en ook al is het voorlopig nog in de woonkamer, Àhkkà vindt 't hééérlijk!

Uitblazen in Borgharen

Na de perikelen van de voorbije dagen gaat Cas d'r even tussenuit. Even een paar daagjes tot rust komen bij pappie en mammie. De koffers worden gevuld en dan hobbelen we richting Nyköping, naar het vliegveld Skavsta. Een dikke kus voor Ingrid en dan gaat Cas door de beveiliging. Amper zes uur later staat hij bij z'n (blije!) ouders op de stoep. Daar zijn we weer, daar is'ie weer!!!

De omgekeerde douchewand

Loodgieter Hasse is bijna klaar met zijn werk. Nog een paar leidingen en dan kunnen we eindelijk, na bijna zes jaar, binnenshuis onder de douche! "Maar zeg's," merkt hij op, "wat hebben jullie hier gedaan? De douchewand zit verkeerd-om, helemaal op z'n kop!" Hij moet er hartelijk om lachen. Ach, wij eigenlijk ook wel, want al met al is het best komisch. Gelukkig voor ons is het een kleine ingreep, een kwestie van het los- en vastdraaien van vier schroefjes. Dat doen we volgende week wel, het heeft nu geen haast.

Klinkende klink

In de binnenstad van Eskilstuna zit een echte, ouderwetse sleutelmaker. De hele winkel hangt vol met sloten, sleutels, deurklinken, scharnieren en ander materiaal. We vinden een prachtige deurklink met bijbehorend slot, geheel in messing. Het resultaat is nog mooier dan we ons hadden voorgesteld. Een stijlvolle entree valt elke bezoeker ten deel!

We hebben elektriciteit!

De verlengkabels en -snoeren kunnen weg, want: we hebben elektriciteit in de nieuwbouw. Micke van het bedrijf Dunkers El heeft de afgelopen dagen heel wat draadjes getrokken, stopkontakten geplaatst, verlichting aangelegd en vloerverwarming (badkamer) aangesloten. Deze namiddag legt hij de laatste hand aan zijn spannende klus. De knoppen in de nieuwe zekeringenkast gaan op 'Aan' ennnnn.... er is licht!

Rustiger aan

De hartspecialist heeft goed nieuws. Er is geen sprake van hartkwalen en ook de rest is geheel in orde, behalve die torenhoge bloeddruk dan. Voorlopig rustiger aan doen, is het devies. "Je mag weer naar huis, maar bedenk wel: één zwaar projekt is meer dan genoeg, dat geldt eigenlijk voor een ieder van ons!", aldus de zeer vriendelijke arts. Cas belooft plechtig zijn leven te beteren, meer te bewegen en meer gezond te eten.

In het ziekenhuis

Opeens word je wakker geschud en sta je weer met beide benen op de grond. Al een paar dagen voelde Cas zich niet helemaal op zijn gemak. De hulplijn wordt gebeld en de behulpzame verpleegster verwijst meteen naar het ziekenhuis. "Nu meteen!!", is de boodschap. Nog voor Cas het in de gaten heeft, is hij gekoppeld aan allerlei draadjes en meetapparatuur, en belandt op de hartafdeling van het ziekenhuis in Eskilstuna.
Men neemt de klachten zeer serieus. Alles wordt gecontroleerd van ECG tot de extreem hoge bloeddruk! Die nacht moet Cas overblijven. Naar de oorzaak hoeft niet lang gezocht te worden: gewoon veel en veelteveel hooi op de vork genomen. Twee zware projekten is veelteveel van het goeie. Nog deze vrijdag besluit Cas, in samenspraak met zijn baas, één projekt te verlaten. Immers, je werkt om te leven, maar niet andersom!

Kastjes aan de muur

Bij IKEA kopen we een commode, muurkastjes, verlichting, nieuwe handdoeken, wasbak en een heleboel klein grut. Jaja, 's werelds grootste meubelboer had wederom een goeie klant aan ons. De bouwpaketten worden in elkaar geschroefd en met stevige gipsschroeven tegen de wand gemonteerd. Langzaamaan krijgt de badkamer vorm, heel mooi! Volgende week gaan we verder.

Welkom Estelle

Van harte gefeliciteerd Victoria en Daniel, met jullie prachtige kleine meid Estelle. We wensen jullie heel veel geluk!

Armbandjes en handschoenen

Het werk wordt verenigd met het aangename, want je komt niet zomaar elke winterdag in Lapland. Het plaatsje Boden is niet zo groot, maar er is wel degelijk het een en ander te zien. Die bevroren rivier bijvoorbeeld, of dat mooie station in Vikingstijl, of die prachtige verlichting, of wat te denken van die wegwijzers naar verre oorden?
Het centrum is volledig sneeuwvrij door de onderliggende vloerverwarming (ja inderdaad, je leest het goed). De meeste winkelketens hebben een vestiging en er is voor alles wat wils. Maar Cas' uiteindelijk doel is zo'n autentiek handwerkwinkeltje met mooie armbandjes en handgebreide spullen van rendierwol. Omdat het zo mooi is, omdat die handschoenen zo ongelooflijk warm zijn en aldus bestendig tegen de meest erge kou.

Fettisdagen, mums!

't Is altijd weer genieten op Fettisdagen, de laatste dag voor de vastentijd. Nog één dag mag je allerlei lekkers eten. Zoals de traditie betaamt, zo vet mogelijk. Geen wonder dat deze dag de Dag van de Semla is. Mmmmmm, lèèkkkkeerrrrrr......
Buiten staat de zon hoog aan de hemel. Boven de poolcirkel of niet, rond de middag is het maar liefst nul komma zeven graden!

Naar Lapland

Het werk van Cas brengt hem deze dagen in Boden, helemaal in het noorden van ons land. Dat Zweden geen klein land is, wisten we al heel lang. Maar dat nog meer duidelijk als je bedenkt dat de vliegreis vanaf Stockholm ongeveer anderhalf uur duurt. Ofwel: ruim 1100 kilometer in het vliegtuig van Stockholm naar Luleå! Het laatste stuk, van het vliegveld in Luleå naar Boden, gaat met de bus. Nog geen 2 weken geleden was het hier minus 35 graden, maar nu is het een stuk aangenamer met enige graden onder het vriespunt. De wegen zijn nog steeds besneeuwd, sneeuwruimen of zout strooien heeft geen enkele zin. Dat blijkt ook uit de hoeveelheid sneeuw: één tot anderhalve meter hoog ligt langs de wegkant. Maar dat is geen hinder voor de buschauffeur: met een vaartje van 90km tuft'ie over de witte en verlaten wegen.

Moeilijk buigen

Een stevige kou houdt Eriksberg in een strengvorstige greep. Dat ervaart ook Tessa (van vloerenlegger Lindbloms golv), wanneer ze de linoleum komt leggen in onze badkamer in aanbouw. Het zeil is helemaal verstijfd en laat zich slechts met heel veel moeite plaatsen op de verkleumde vloer. Om ervoor te zorgen dat alles op z'n plek blijft, wordt een warmtekanon geplaatst. Aldus kan de lijm op een ietwat normaaltemperatuurse manier aanharden. Maar de elektriciteitsmeter is minder gelukkig, die tolt rondjes om tureluurs van te worden.

Suizen op de spark

Er ligt nèt genoeg sneeuw om er heerlijk tussenuit te gaan met de spark. Ingrid geniet met volle teugen van haar speeltje en elke dag maakt ze een rondje, luidblaffend aangemoedigd door Àhkkà en Matsi. Woef woef, zoef zoef!

Dikke jassen, sjalen en wanten

November, december en begin januari gingen voorbij, zonder dat het echt koud was. Af en toe viel wat sneeuw en werd de thermometer licht onderuitgehaald.
Bijna onmerkbaar sloop de winter in de voorbije twee à drie weken naderbij. Er viel een decimeter sneeuw, en de temperatuur bleef meer en meer onder het vriespunt. Een enorm sterk hogedrukgebied houdt de bewolking op afstand en de nog aanwezige 'warmte' (of wat daar voor moet doorgaan) verdwijnt in het heelal.
Sinds enige dagen heeft de vorst ons land in een ijzige greep. Op Eriksberg is het 's nachts minder dan min twintig en overdag ongeveer min tien. In Noord Zweden wordt daar een flinke schep bovenop gedaan, met temperaturen van minder dan min veertig graden!
Onze twee kachels draaien de nodige overuren, maar het lukt allemaal prima. Voorlopig hebben we genoeg pellets (houtkorrels) op voorrraad. De waterleidingen zijn voorzien van warmtekabels zodat het zaakje niet bevriest. De winterkleding hangt binnen handbereik en de dikke schoenen staan, alsof het Sinterklaas is, gereed bij de kachel.
Het is winter zoals winter moet zijn!

Rondreis

De komende weken is Cas te vinden op verschillende plaatsen in ons lange land. De twee e-archiefprojekten waarin hij werkzaam is, hebben een informatie-tour gepland met presentaties in zo'n tien steden/plaatsen: van Boden in het uiterste noorden tot Lund in het verre zuiden. Dat worden heel wat reisuurtjes, veelal met de trein, en af en toe met het vliegtuig.
Maar Cas vindt het helemaal niet erg. Hij heeft z'n hart helemaal verpand aan digitaal archiveren en is dolblij dat men nu eindelijk beseft hoe belangrijk het is dat onze, vaak zeer belangrijke, digitale informatie wordt bewaard (en dus veiliggesteld!) voor een verre toekomst.
Vandaag is de eerste stop, in de plaats Härnösand. De afsluiting vindt eind maart plaats, met een presentatie in Stockholm. Kom gerust kijken op een van de presentaties, kun je gelijk je Zweeds ophalen!

Werkplaats wordt woonkamer

Het allergrootste werk is gedaan, het grote opruimen kan beginnen. Het gereedschap en de machines kunnen terug naar het werkhok. Dat geldt ook voor het overgebleven isolatiemateriaal, spijkers, schroeven en ander materiaal. De werkbokken gaan weer naar buiten, onder hun eigen afdak. De houtrestanten worden verdeeld tussen groot en klein, afhankelijk van of we er nog iets mee kunnen doen. De grote verdwijnen onder dak in onze houtvoorraad, de kleine stukjes gaan buiten op de houtstapel (kom maar halen als je d'r iets mee kan). Nu is het nog een rommelig geheel, maar niet lang meer. Onze nieuwe woonruimte kunnen we binnen een paar maandjes betrekken!

Dubbelfantastisch

Je weet dat ze er kunnen zijn, ergens in het struikgewas of achter een stel bomen. Maar het is toch altijd geluk hebben als je er eentje ziet. Cas heeft deze late middag regelrecht dubbelgeluk. Op de Stålbogaweg staan twee elanden aan de kant van de weg, een mannetje èn een vrouwtje ofwel stier en koe. Lang kijken is er niet bij, want mijnheer en mevrouw vinden dat blikken autoding helemaal niets. In hobbelgelop verdwijnen ze naar hogergelegen en meer rustiger terrein.

Glad gestreken

We kunnen veel, maar bepaalde werkzaamheden laten we liever over aan de vakman. Het egaliseren en licht hellend maken van de vloer in de badkamer en het voorraad- annex washok is zo'n specialistenwerkje. Cement en water worden vermengd en laag voor laag aangebracht. De hele ochtend en een deel van de middag zijn de twee jongemannen in de weer.
De komende dagen kan alles opdrogen en aanharden. Voor een beter resultaat zetten we de kachel een paar graadjes hoger. Volgende week komt de linoleum voor vloer en wanden. Onze langverwachte binnenshuisdouche komt nu heel snel dichterbij.

Poollicht achter de wolken

Alle kranten en televisiekanalen rapporteren uitgebreid over een (naderend) fenomeen. Een enorme zonnestorm stuurt een enorme energiemassa naar de aarde. Het is overduidelijk: de komende dagen kunnen we noorderlicht ofwel aurora verwachten, ook in onze omgeving.
En nu is het zover! Maar we balen als een superstekker: uitgerekend op dít moment hangt een dikke bewolking en bedekt de complete hemel. Wèg aurora, helemaal niks!! In Noorwegen valt meer te zien, kijk hier voor een weergaloze film met indrukwekkende beelden van caneraman Ørjan Bertelsen.

Daar is ze weer

Het wachten duurde eindeloos lang. Urenlang zaten Àhkkà en Matsi voor het hek, te wachten op hun baasje Ingrid. Geconcentreerd en met gespitste oortjes kijken ze naar de richting van de weg. Hun lange geduld wordt behoorlijk op de spetsenproef gesteld. Maarrr, daar zwaait de voordeur open, daar is ze weer!! Waafffwafffwwelkommwafffwefff!!!

Breedband op zijn smalst

Wonen in het bos heeft vele, vele voordelen. Schone lucht, nauwelijks verkeer, rust, stilte, natuurleven, noem maar op. Eigenlijk ontbreekt het ons aan niets. Behalve dan snel Internet...! Kabel ligt er niet en bijgevolg zijn we aangewezen op een mobiele oplossing. Daar komt nog bij dat Stålboga een zogenaamd stralingsvrij gebied is. Het schiet allemaal niet op.
Op het dak plaatst Cas een richtantenne teneinde de snelheid op een ietwat aanvaardbaar niveau te krijgen. En dus hebben we nu maar liefst (lach niet) 1,5 Megabitjes. Waaw! Oh ja, de schoteltjes op de foto zijn voor de televisie.

Van draadjes naar gaatjes

Eerder deze week kwam de elektriciën en bracht de vloerverwarming aan in onze badkamer-in-aanbouw. Heerlijk behaaglijk aan de voetjes tijdens koude winterdagen, en tevens genoeg warmte voor de rest van de ruimte. Vandaag kwam een kit-meneer voorbij, voor het voorbereidende werk. De spaanplaten werden van een waterafstotend spul voorzien en komende maandag komt hij terug voor het kitten van de vloer, inclusief een lichte helling naar de waterafvoerput bij de toekomstige douche.

5 daagies Heerlen

Daar gaat Ingrid weer, voor een paar daagjes naar haar ouders. Het is voor de gezelligheid, maar zekers niet voor het weer. Op Eriksberg is het licht bewolkt, met een lichte vrieskou. In Nederland is het nat, waterkoud en winderig, brrrr....! Tot overmaat van ramp wil de buschauffeur niet wachten en wordt dientengevolge ook nog de trein gemist. Bah!

Een mooie binnenkomer

Bij onze bouwmarkt worden deurkozijnen als bouwpakket verkocht. Je kiest de hoogte, vervolgens zoek je de gewenste breedte van het bovendeel en die van de dorpel. Dan nog even timmeren en monteren in het voorbereide deurgat. Tenslotte wordt de deur vastgeklikt in de voorgemonteerde scharnieren. Klaar!! Afhangen is niet nodig. Droomscenario? Nee hoor, het is echt kinderspeleenvoudig en in een halfuurtje gepiept. Zelfs voor iemand met twee linkerhandjes.

Voorraadhokklus

Het hele weekend is Cas in de weer met het nieuwe voorraadhok. De schoorsteenpijp en het achterdeel van de inbouwkachel worden bekleed met een hittebestendig en brandvrij materiaal. Wel zo veilig, nietwaar? In de overgebleven ruimtes worden vervolgens inbouwkastjes en dito rekken gemaakt. Daar kunnen strakjes heel wat spulletjes in! Zonder overdrijven, het ziet er gelikt uit! Een voorraad- en washok dat (strakjes) gezien mag worden!

Doorbraak

We zijn zeer nieuwsgierig naar de constructie van het oude huis. Het is belangrijk om te weten hoe die eruit ziet, want dat heeft ogenblikkelijk consequenties voor de doorgang naar de nieuwbouw.
We beginnen met een zaagselcontrole, want in vroeger tijden werd dit spul als isolatiemateriaal gebruikt. Een gat wordt geboord maar van zaagsel nauwelijks een spoor. Gelukkig maar, geen ongewenste stofwolken!!
Daarna zijn de planken van de voormalige buitenwand snel verwijderd. Maar de binnenwand is andere koek. Het hout is hard, ongelooflijk hard. Maar de grootste verrassing is de dikte van de planken: ruim 5 centimeter! Eens temeer valt te constateren dat ze vroeger heel goed wisten hoe men huizen moest bouwen. Vaak beter dan vandaag! De cirkelzaag jammert en klaagt, en heeft met de grootste moeite er doorheen te komen. Maar uiteindelijk wint de machine de strijd en kunnen twee ruimtweeduimsdikke planken worden weggehaald.Tot onze vreugde zien we dat men in 1927, toen dit gedeelte werd getimmerd, al heeft voorzien dat er ooit zou worden uitgebouwd. De definitieve doorbraak kan vrij probleemloos worden gerealiseerd.

Dakpannen, spark en reeënvlees

Ingrid is helemaal in haar noppies. Al geruime tijd had ze d'r zinnen gezet op een spark, zo'n step-geval voor in de sneeuw. Bij de zomerburen Bo-Lennart en Britt-Louise hing eentje tegen de schuur, en werd nooit gebruikt. Reden genoeg om Ingrids stoutste winterschoenen aan te trekken. Eerst mocht ze 'm lenen, gewoon om uit te proberen. Maar nu mag ze hem definitief houden. Want, aldus Bo-Lennart: "Jullie hebben ons indertijd de dakpannen cadeau gedaan, tijd om iets terug te doen!"
We hadden hun al eerder willen uitnodigen, maar dit is een extra reden. Nog deze avond zitten we gezellig aan het uitgebreide nieuwjaarsdiner, met smelt-op-de-tong-zaaalliiggg reeënvlees!

Een fantastisch 2012!

Voor iedereen, voor allemaal, voor jou en de jouen

ett riktigt Gott Nytt År

ofwel alle goeds en een goede gezondheid in 2012

Cas en Ingrid