Van 2 naar 3

Lange dagen, korte nachten. Hoeráááááááá, het is zomertijd! De klokken, horloges en andere tijdwaarnemers gaan een uur vooruit in de tijd. Wèg met die donkere winteravonden, nu is 't tijd voor lekkere, lange, lichte en heldere lente- en zomeravonden. Na 5 maanden in de sneeuw en kou en in 't donker zingen we wederom: Het Is Zomertijd!

Earth Hour 2010

Stuk voor stuk doven we de lampen. De laatste schakelaar gaat in de 'uit'-stand en dan is het stikkedonker. Het is Earth Hour en ook wij op het piepkleine Eriksberg (naar wereldse maatstaven) dragen ons steentje bij aan het welslagen van deze jaarlijkse aktie. Ons milieu is belangrijk genoeg, voor nu en zeker voor de toekomst.
Ingrid ontsteekt een paar waxinelichtjes en een stel kaarsen. het is supergezellig bij die flakkerende vlammetjes. Eigenlijk zou d'r iedere week een Earth Hour moeten zijn. Een goed idee, vinden we zelf.

Stem lijst (V), stem nummer 2

De voltallige jaarvergadering van Vänsterpartiet in Flen is het roerend eens met de verkiezingscommissie: zowel het voorstel voor het nieuwe bestuur alsook de verkiezingslijst worden met unanieme stemmen aangenomen. We zijn er trots op te kunnen melden dat Cas opnieuw bestuurslid is, maar vooral dat hij als nummer 2 staat genoteerd voor de gemeenteraadsverkiezingen in september aanstaande, zie ook bijgaand krantenartikel. De komende maanden staat politiek hoog op onze agenda. Want de huidige club regeerders heeft z'n tijd wel gehad. Nu is het onze beurt, de beurt van jou en mij, de beurt van Vänsterpartiet. Laat je stem horen op zondag 19 september!

De lente is begonnen

Zon, zon, zon, zon en nog eens zon aan een knalblauwe hemel. Deze eerste lentedag kan gewoonweg niet beter beginnen. Rond enen is het zover, de tiengradengrens wordt doorbroken en we realiseren 10,4 graden in de schaduw. In de zon is het nóg warmer. Ingrid neemt het er helemaal van en zit op een haastig naar buiten gesleepte keukenstoel en met een gelukzalige blik in de warme stralen. Het is lente. En hoe!

De overtreffende trap van eindelijk

Penningmeester is geen makkelijke opgave en na twee jaar vindt Ingrid het welletjes. Met een zucht van verlichting draagt zij haar functie over aan een nieuw aangesteld bestuurslid. D'r moeten nog een paar formaliteiten worden verricht, maar daarna is het echt gedaan. Bij thuiskomst is Ingrids blijdschap overduidelijk: "Eiiiiinnnndeellliijk!"

Cas in de Rijksdag

Hoog en verheven zitten de dames en heren van het Zweedse parlement in het Rijksdaggebouw. Vanuit de bovenste galerij heb je een weergaloos uitzicht over uitlopers van het Mälaren-meer in Stockholm. Over de vele bruggen denderen honderden auto's en tientallen metro's en treinen maar hier binnen ademt de stilte.
Met z'n studiegenoten van de 'politici-school' wordt Cas rondgeleid door het gebouw, met zijn ontelbare ruimtes en een wirwar van gangen die tot ver onder de oude stad lopen. Zelfs een compleet restaurant, bankkantoor, winkel en kapper zijn aanwezig. Immers, politicus is een drukke baan, en hoe meer tijd je kan besparen, des te meer kun je besteden aan je opdracht!
Jammer genoeg wordt er vandaag niet gedebateerd, maar dit bezoek is spannend en indrukwekkend genoeg!

Water-omweg

Nog slechts 'n zielig straaltje komt uit de kraan en we moeten uitvoerig de tijd nemen de zeep van ons af te spoelen. Zo kan het niet langer. Nog deze avond staat Hasse opnieuw op de stoep en monteert een leiding voorbij het niet-functionerende filter. Even later hebben we opnieuw water, weliswaar niet 'gefilterd' maar in ieder geval met voldoende druk.
Van Hasse krijgen we een flesje zodat we een proef kunnen opsturen van het opgepompte water. Aan de hand van de proef wordt vastgesteld wat we moeten hebben. Immers, een nieuw en functionerend fílter is hard nodig!

Drukval

De waterdruk wordt minder en minder, d'r moet iets aan de hand zijn met de installatie. Tijd voor een onderzoekje. Het drukvat wordt geleegd en opnieuw gevuld maar het probleem is nog steeds niet opgelost. Aldus controleren we het filter maar alles lijkt normaal te functioneren. Na enig testen besluiten we wijselijk hulp van de vakman in te roepen.
Onze loodgieter en verre buur Hasse is redder in de nood en constateert dat naar alle waarschijnlijk het reinigingsventiel de geest heeft gegeven. Eerlijk gezegd hebben we het ding nooit vertrouwd, want ons water zit vol met ijzer. Goed voor het lichaam maar niet voor de was en ander witgoed. Hasse gaat voor ons onderzoeken hoe we schoon water kunnen krijgen, want zo kan het niet langer.

Even boven nul

Bijna 3 maanden lang is het al winter en al die dagen is de temperatuur niet boven nul geweest. Maar vandaag kunnen we constateren dat de termometer al 24 uur lang boven het vriespunt is gebleven. Heerlijk! De zon schijnt, ja brandt zelfs volop en de sneeuw smelt zienderogen van de daken. Helaas voorspellen de metereologen voor overmorgen alweer de volgende kougolf. En opnieuw komt er sneeuw aan. Zal het ooit lente worden?
Laten we even genieten van een korte periode van plusgraden.

We gaan weer naar huis

Nog een laatste omhelzende knuffel en een dikke kus van Cas's ouders en een heel groot dankjewel van onze kant voor de gastvrijheid van de voorbije dagen. Ons 5 daagse verblijf is weer voorbij, we gaan weer naar huis.
Bij Ingrids ouders is het niet veel anders en er is geen discussie mogelijk: (schoon-)vader Jan móet en zál onze treinreis naar Eindhoven betalen. Bijna had 'ie zelfs een buskaart voor ons gekocht! Ontzettend aardig en 'n nogmaals dankjewel.
Hart- en hartstikke bedankt voor de leuke dagen en alle lekkernijen die jullie ons toestopten. We love you! Tot de volgende keer!

Help ons: waar is onze Griek?

Na een gezellig middagje Eijsden bij Lilianne, Jef en Eline met mmmmwatteenlekkere Bossche Bollen rijden we naar Maastricht. Het wordt hoog tijd om onze vertrouwde eetgelegenheid Grieks restaurant Plaka van een gastronomisch bezoekje te voorzien. De auto plaatsen we in de nabijgelegen parkeergarage, nog 50 meter lopen en dan......, dán komen we tot de ontdekking dat Plaka dicht is. DICHT dus, geen mens te zien en binnen is het aardedonker! Dit kán niet waar zijn! Wat is er aan de hand? Is 'ie gestopt, of wordt er verbouwd, of was de zin over? Ten einde raad gaan we maar naar een andere Griekse gelegenheid, we moeten immers eten.
Maar nog steeds vragen we ons vertwijfeld af wáárom onze Griek dicht is? Iemand die het weet? Help!

80 jaar jong!

Hieperdepiep hoerrraahh!! Vandaag wordt Pierre

80 jaartjes

jong. Van harte gefeliciteerd!!

We vieren deze heuglijke dag in familiekring en wij mogen voor de gelegenheid het Zweedse 'Lång må han leva' zingen. Nee, de drie zonen en schoondochters hebben echt niets afgesproken, maar pa krijgt maar liefst drie mooie sweaters cadeau. De eerste gaat morgen al aan, zo belooft hij! Even later komt ook nog neef Patrick met zijn koters Kim en Lynn voorbij. De guitige Lynn wil absoluut bij opa op schoot om hem persoonlijk te feliciteren: "Bwefiesia opa!"

We worden vergast op een rijkelijke Chinese maaltijd met teveel om op te noemen. Het gesmikkel is dan ook niet van de lucht. De 80-jarige laat het zich, met zijn immer jeugdige pretoogjes, allemaal welgevallen!

Dag voor de grote dag

Er is nog één dagje te gaan, maar voorafgaand aan (schoon)pa Pierres Grote Dag is er vanmiddag en vanavond een feestje voor familie en bekenden. Diny, Bert, Mia, John, José, Alex, Tony, Ben: ze zijn d'r allemaal en het is oergezellig.

We smullen van de taart met vlaai, aangevuld met kip-pilav en de nodige vochtige verteringen. Vanzelfsprekend moeten wij onze Zweedse belevenissen vertellen. En wij vernemen de laatste familieroddels en -beslommeringen. De leuke stories hebben echter de overhand en de lachsalvo's zijn af en toe niet van de lucht. Waar hebben we die oordopjes ook alweer gelaten?

Uit de verkeerde richting

Eindeloos tuurt 'ie in noordoostelijke richting, waar blijft die vlucht nou? Ingrids vader Jan wacht ons op op Eindhoven Airport, maar ziet het vliegtuig niet komen. Sja, laat de piloot nou nèt besloten hebben dat we andersom binnenvliegen, uit de zuidwestelijke richting dus...!
Maar daar zijn we dan. De koffers hebben we snel van de band en het voorlaatste stuk van de reis kan beginnen, bus en trein naar Heerlen, naar de gereedstaande smeuïge erwtensoep. Martha, Ingrids moeder, heeft er opnieuw een feest van gemaakt, inclusief eisbein.
Het laatste stuk van de reis gaat naar Borgharen, alwaar Cas' ouders Pierre en Bila al een poosje zitten te wachten ("Boe blieve ze noe?"). Een dikke omhelzing valt ons ten deel en onder het genoegen van een glas wijn kletsen we samen over van alles en nog wat. Tot het bed roept, morgen is een nieuwe dag.

Vergaderen? Vergeet het maar!

De barre winterse verrassingen komen aan de lopende band voorbij, het houdt gewoon niet op. Vanuit het zuiden verschijnt een nieuw front en deze namiddag sneeuwt het als een gek. De bijbehorende stevige wind veroorzaakt compacte en gevaarlijke sneeuwduinen op de wegen. Het verkeer komt nauwelijks vooruit en de spoorwegen annuleren zo goed als alle treinreizen.
Ingrid zit behaaglijk thuis bij het vuur van de open haard, maar Cas moet met de auto van kantoor naar huis. Ondanks de vierwielaandrijving moet hij stapvoets rijden! Eigenlijk stond voor vanavond een partijvergadering in Flen op de agenda, maar deze wordt wijselijk omgezet naar een telefonisch overleg. Dit weer is té risicovol, politiek of niet.