Reis met kleine oogjes

Het is pas half vijf in de ochtend als de wekker voor Ingrid rinkelt. Tijd om naar huis te gaan! Gedurende een aantal weken heeft Ryanair de vluchten vanaf Eindhoven naar Zweden vervroegd. Gevolg is dat Ingrid al rond 7 uur op het vliegveld wordt verwacht. Nee, geen pretje, en samen met pa Jan die haar begeleidt, boemelt ze met slaapoogjes naar de lichtstad.
Hier op Eriksberg is de moeheid snel verdwenen wanneer de dolblije Àhkkà en Matsi haar begroeten. Desondanks gaan later in de middag de oogjezzz evezz dizzzzzz zzzzz.

In afwachting van de lente

De sneeuw valt, smelt en verdwijnt. Vervolgens valt opnieuw sneeuw, smelt en verdwijnt. En zo gaat het al dagen aan een stuk. 's Nachts is het net onder nul, en overdag gaat het kwik naar een schamele en waterkoude 3 à 3 graden. Ook de dikke wolken en grijze luchten zorgen niet bepaald voor een voorjaarsgevoel. Geduld is een schone zaak, maar het duurt nu wel een beetje errrrugg lang!

Krijgen we 'n happie?

Onze twee meiden Àhkkà en Matsi zijn twee uiterst intelligente deugnieten.

Ze weten precies hoe en wanneer ze die lekkere hapjes kunnen bemachtigen. Gewoon een gezicht à la "asjeblief, we hebben zo'n honger, geef ons een lekker hapje of een stikkie" is voor ons onweerstaanbaar....! Dat geldt in het bijzonder wanneer we een nieuwe voorraad hondenverwennerijlekkernijen hebben meegenomen. Verwend tot op het (honde)bot!

Naar de jarige

Opnieuw maken we een autorit naar Skavsta. Ingrid gaat 'n weekje op bezoek in Heerlen en andere delen van Zuid Limburg. Overmorgen is pappie Jan jarig, en dat moet gevierd worden! In de vertrekhal van het vliegveld is het overdovend stil, er is nauwelijks een mens te zien. Best prettig, als je meteen aan de beurt bent om je koffers in te leveren. Alleen jammer dat de vlucht met bijna 50 minuten vertraging vertrekt, maar gelukkig wordt onderweg heel wat van de tijd ingehaald, en arriveert Ingrid zo goed als volgens tijdtabel.

Arme arm

Werken in de zorg is niet bepaald een licht of makkelijk werkje. Daar kunnen alle zorgmedewerkers over meepraten. Al een paar weken heeft Ingrid last van haar schouders en de laatste dagen werd het er niet beter op. Voor de zekerheid wordt een arts geraadpleegd en deze constateert al gauw een spierontsteking en gebiedt een weekje rust, alsook een goede pijnstiller en behandeling door een fysioterapeut.
IJzersterke Ingrid blijft er laconiek onder, en droogjes merkt ze op: "Dan moet ik maar verven met de andere arm. Daarom heb je d'r twee."

Rollen en strijken

Mooi al dat houtwerk, maar het wordt nog mooier (en beter) met een paar laagjes verf. Ingrid heeft er een stevige dagtaak aan. Eerst een laag grondverf en daarna twee lagen gewone halfglans verf er over heen. Met elke streek wordt het lichter en lichter. En dát is precies onze bedoeling! Rollen, rollen, rollen, strijken, strijken en nog eens strijken.
Àhkkà kijkt gelaten naar Ingrids inspanningen, want "wanneer gaan we nou eens wandelen...?"

Moderniteiten

Een nieuwe douche, vloerverwarming, volautomatische ventilator, tweede toilet, 'n hagelnieuwe wasmachine en droogtrommel, een geavanceerde diepvrieskast. En dat alles binnenshuis, onder één en hetzelfde dak! "
Al die innovaties, een gewoon mens houdt het niet meer bij...", aldus Ingrid met een vette maar ozo tevreden knipoog.

Hele Fijne Pasen!

Van ons alleviertjes op Eriksberg

een hele fijne en vrolijke Pasen

voor iedereen die dit leest!

Hele-familie-bezoek

Tradities zijn er om in ere te houden. Dat geldt zeker voor het jaarlijkse bezoek op Goede Vrijdag van onze vrienden Inge en Birgitta uit het zuid Zweedse Kaxholmen. Deze keer is hele familie compleet, mèt dochters Emma (en vriend Axel) en Linn. Gezelligheid troef!!