02 december 2007

Hoe iets grappigs heel vervelend kan zijn

Glimlachend kijken we naar het tafereel onder de vogelvoederplek: een muis met Speedy Gonzalez-aspiraties schiet vanonder ons huis naar buiten en pikt de zaadjes weg voor de oogjes van de verbouwereerde fladderaars.
Grappig zo'n muis, denk je nu. Nououou, nee, toch niet! Want de onverlaten hebben ook de weg naar binnen ontdekt en aanhoudend horen we geknaag, gerommel en gescharrel. De maat is vol wanneer Ingrid ontdekt dat haar tas is 'doorzocht' door een grijs mormel.
Op strategische punten plaatsen we een aantal valletjes in de hoop de muizenissen tot staan te brengen. De afgelopen dagen hadden we één keer de hoofdprijs maar het geknaag wordt er niet minder om. Dàn valt ons oog op een aanbieding bij alles-en-nog-wat-winkel Clas Ohlson: een muizenverschrikker. Het apparaat produceert een oorverdovend en hels kabaal voor muizen, doch onhoorbaar voor mensen en honden. Onder de garantie 'niet goed, geld terug' wagen we de gok en thuis gaat het ding meteen in het stopcontact.
Intussen zijn we twee weken verder. Vanochtend vonden we een afscheidsbriefje: "Met onbekende bestemming vertrokken!". Was getekend, Mickey & Minnie Mouse met aanhang.