De dagelijkse wandeling van Ingrid met onze twee ondeugdjes gaat vandaag over banvallen. In vroeger tijden liep hier de boemel tussen Malmköping en Stålbåga. Ergens aan het begin van de jaren 1960 hield men het voor gezien en werd de treinverbinding stopgezet. Het enige dat nog resteert is de oude spoordijk, tegenwoordig een verlaten en stil bospad.
Doch dan klinkt plotsklaps van hoog uit de hemel een klaterend
trompetgeschal, gevolgd door een nog een trompet. En nóg een! Daar, dáár hoog in het blauw! Kijk omhoog!
Daar zijn ze! Ze laten menig hart sneller kloppen, want ja hoor: het is dé lentebode voor Zweden: de
kraanvogel! De dag was al mooi, maar is nu op zijn mooist! Tataráááááááhhhhh!
trompetgeschal, gevolgd door een nog een trompet. En nóg een! Daar, dáár hoog in het blauw! Kijk omhoog!