Een suizend ”sjwisjsjsjsjsj” van opvliegende sneeuw meteen gevolgd door een kort ”bwofff”. De auto staat stil en ligt 45 graden op zijn kant in de berm in een dikke laag sneeuw. Onderweg naar kantoor komt Cas een volgeladen vrachtauto met boomstammen tegen. De roekeloze chauffeur rijdt veel te hard en bovendien midden op de smalle weg en wijkt absoluut niet voor zo’n ’kleine’ Volvo 745. Voor Cas zit er niets anders op dan meteen het stuur naar rechts, in de richting van de berm te draaien. De vrachtauto dendert verder en Zwedens meest waardeloze chauffeur bekommert zich nergens om.
Het kost enige moeite om uit de auto te kruipen, degene die al eens een Volvo-deur naar boven heeft opengeduwd zal dit zeker beamen.
Als Cas nauwelijks aan de wegkant staat stopt de eerste auto: ”Kunnen we je helpen?” Hier is het wettelijk verplicht te stoppen wanneer je iemand met pech langs een verlaten weg ziet staan. Aldus stopt elke passerende auto en iedereen wil helpen: ”Nee, eruittrekken heeft geen zin, dat lukt toch niet met mijn auto. Maar misschien moet je ergens heen?” Doch Cas heeft intussen Ingrid gebeld en nog geen half uur later arriveert ze met onze andere bolide. Helaas is de Honda HR-V geen partij voor de zware Volvo en we besluiten onze buur Tony (alias Totte) om hulp te vragen. Nog dezelfde middag trommelt Totte een buurtbewoner op, in het bezit van een sterke en zware jeep. Met enige trekwerk staat de Volvo weer op de weg en kan Ingrid met de auto naar huis rijden.
Schade? Alleen ´n vrachtwagenchauffeur die meer dan honderd schroeven los heeft!
