28 februari 2007

Winterlezing

De steevaste vraag die we in vrijwel elke mail en telefoongesprek krijgen: hoe is het nou bij jullie in dit jaargetijde? Kortom, tijd voor een korte lezing over de Zweedse winters!
Laten we beginnen met de lange winternacht. De meest donkere dagen kun je hier beleven in december en januari: de dag begint om 8.30u en eindigt rond 15.00u. Binnen de korste keren is het alweer koolzwart! Een absoluut adembenemend schouwspel is een onbewolkte nacht met volle maan: de hele wereld staat dan in een helder zilveren licht. De lucht is zó helder dat je de sterren van de hemel kunt plukken. Het geheel is enorm indrukwekkend en betoverend tegelijk. Minutenlang staar je omhoog, die stijve nek en bevroren ledematen heb je er graag voor over.
Vanaf februari gaat het daglicht er zienderogen op vooruit, per 5 dagen krijgen we er 20 minuten bij. Dat moet ook wel want rond de 21e juni is het, afgezien van twee schemerige uurtjes, vrijwel onafgebroken licht.
En dan de winterse geneugten. We hebben al heel wat sneeuwdagen gehad en momenteel ligt rond Eriksberg een witte laag van tussen de 50 en 75 cm. Geloof ons, het is elke dag een feest voor je ogen als je om je heen kijkt! Een fantastisch gezicht, dat je kunt vergelijken met een ansichtkaart van een winterlandschap. Alleen: wij wonen er midden in! Heerlijk!
Mooie bijkomstigheid van die vele sneeuw is dat alle geluid wordt gedempt. Het was al stil maar nu is het nog stiller. Des te beter hoor je nu de vogels die op de voederplank en –fles afkomen. Achter ons huis, nèt aan de bosrand, roffelt een specht en in de verte horen we een blaffende lynx.
De temperatuur is in de voorbije weken niet boven nul geweest. De koudste dag was de voorbije woensdag bij het ochtendgloren toen de thermometer -20 graden aangaf. Voor ons geen reden om binnen te blijven, dus ook deze morgen loopt Cas, slechts gekleed in een ochtendjas, naar de douche in het buitenhuis. Het werk gaat gewoon door.
De wegen worden goed schoon gehouden. Alleen op de grote verbindingen wordt met zout gestrooid, voor de rest worden sneeuwschuivers ingezet en strooit men dikke zandkorrels zodat auto’s een betere grip hebben. De (absoluut noodzakelijke!) winterbanden, al dan niet met spikes, zijn verplicht vanaf 1 december tot 1 april. Voorts past eenieder zijn snelheid aan.
In de grotere plaatsen worden de straten goed onderhouden. Heel bijzonder is de grote winkelstraat Kungsgatan in het centrum van Eskilstuna: hier ligt straatverwarming onder de vloer! Nergens ijs en nergens sneeuw!
Ons bosweggetje wordt nauwelijks geveegd, tot nu toe hebben we slechts twee keer een tractor met sneeuwploeg gezien. Aldus zien we elke ochtend buurvrouw Sonja die op haar langlaufskies de post gaat halen, even later gevolgd door andere buurvrouw Kerstin op haar trapslee. Sneeuwscooters zie je hier maar weinig, alleen verderop in Stålbåga woont iemand met zo’n geinig masjien.
Ergens in maart/april trekt de winter zich terug voor een winterslaap. Op dat moment trekt de reinigingsdienst in volle oorlogssterkte erop uit en binnen de korste keren is alle strooigoed opgeruimd.
Eén fenomeen hebben nog niet mogen meemaken: noorderlicht ofwel aurora. Maar als dat er is, lees je het hier meteen!