16 mei 2007

Daar bij de waterkant

Vandaag gaat de reis naar Trosa, een plaatsje aan de Zweedse oostkust in het scherengebied. De scheren bestaan uit honderden, zo niet duizenden eilandjes van groot tot klein. Op de allergrootste varianten vind je schilderachtige dorpjes, vaak met een vissershistorie. Op de kleinere exemplaren staat soms een enkel huis, meestal privébezit. Zo hadden de leden van de groep ABBA een eigen eiland met huis waar ze hun wereldberoemde muziek componeerden en instudeerden.
Trosa blijkt inderdaad erg mooi te zijn, maar eerlijk=eerlijk, wij vinden het plaatsje Smögen aan de Zweedse westkust mooier. Maar geen gezeur, ook hier is genoeg te zien. Dwars door het plaatsje loopt een klein, zeer fotogeniek kanaal met aan weerszijden prachtige oude houten huizen. Een stevige zon maakt de pret compleet als we ons neervleien op een terras aan de waterkant. Volgens (schoon)ma hebben ze hier de lekkerste cappucino van de hele wereld. Dat geldt ook voor de geserveerde worteltjescake.

Later rijden we via een smalle brug naar een zuidelijk gelegen eiland.
Op de zuidpunt heb je een adembenemend uitzicht over het water. Ingrid, die even vooruit gelopen is, komt hollend terugrennen dat "...we dit MOETEN zien!" Inderdaad, het is werkelijk een oogstrelend plaatje, naar alle kanten. Ingrid wenst dat ze hier zal wonen en claimt alvast een boot. Boven ons krijsen de meeuwen het hoogste lied.
We lopen de aanlegsteiger op en snuiven de zoete zeelucht op.
Kampeerders opgelet: hier is tevens een camping, voorzien van allerlei sterren en dito gemakken zoals strand, aanlegsteiger, vismogelijkheid enzocetera!